Πιασμένοι χέρι χέρι άφησαν την τελευταία τους πνοή και έτσι τάφηκαν. Πρόκειται για δύο ζευγάρια της Αρχαϊκής Εποχής (7ος - 6ος αιώνας π.Χ.), οι σκελετοί των οποίων βρέθηκαν σε κοντινή απόσταση για το κάθε ζεύγος, στην περιοχή του Φαληρικού Δέλτα. Πολύ κοντά στο ένα μάλιστα, σχεδόν πλάι του, βρέθηκε και ένα παιδί...
Δύο άντρες και δύο γυναίκες είδε, μακροσκοπικά όμως, η έφορος αρχαιοτήτων Δυτικής Αττικής, Πειραιώς και Νήσων Στέλλα Χρυσουλάκη. Δεν έχουν εξεταστεί από ανθρωπολόγο, λέει στο «Εθνος», όμως είναι βέβαιο πως πέθαναν με κρατημένα χέρια. Η νεκρική ακαμψία δεν επιτρέπει άλλες εικασίες.
Το νέο εύρημα αποτελεί ένα ακόμη «ιδιαίτερο» εύρημα ανασκαφών στην περιοχή του Φαληρικού Δέλτα, στο πλαίσιο του έργου για την κατασκευή του Κέντρου Πολιτισμού Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος και εντυπωσίασε ιδιαίτερα το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο. Σύμφωνα με τις πληροφορίες μας, οι ταφές ήταν ακτέριστες, δεν υπάρχουν δηλαδή κινητά αντικείμενα που θα βοηθούσαν στη χρονολόγηση.
Αλλά η κ. Χρυσουλάκη σημειώνει πως τα εντόπισε στα αρχαϊκά στρώματα της νεκρόπολης που ήταν «ένα κανονικό νεκροταφείο των αρχαϊκών χρόνων με εξέλιξη στα κλασικά, με πλήθος ταφών οι οποίες δεν είναι τόσο συχνές» λέει η ανασκαφέας. Θα ακολουθήσει εξέταση από ανθρωπολόγους και άλλους ειδικούς επιστήμονες.
Το ΚΑΣ κλήθηκε να γνωμοδοτήσει ως προς τη διατήρηση ή όχι των αρχαιοτήτων που αποκαλύφθηκαν στην περιοχή δενδροφύτευσης του Κέντρου, κοντά σε υπό διαμόρφωση τεχνητό κανάλι. Το νεκροταφείο έχει ιδιαίτερα ευρήματα, καθώς ανάμεσα στις ταφές του συγκαταλέγονται ταφές δεσμωτών ή ατόμων που είχαν βίαιο θάνατο. Επίσης, σε προηγούμενη συνεδρίαση είχε εισαχθεί η συντήρηση ενός ξύλινου φερέτρου, ευρήματος εξαιρετικά σπάνιου.
Αλλο εύρημα είναι μια ταφή αλόγου, που αποδεικνύεται ως η καλύτερα διατηρημένη. «Στη νεκρόπολη του Φαλήρου έχουμε βρει τέσσερις ολόκληρες ταφές αλόγου, καθώς και τμήματα από άλλους σκελετούς, συνεπώς για την περιοχή δεν είναι κάτι σπάνιο» είπε η κ. Χρυσουλάκη. Σπάνιος είναι ο βαθμός διατήρησης του συγκεκριμένου σκελετού. Ακόμα και οι οπλές υπάρχουν. Ετσι, σε συνδυασμό και με άλλα ανάλογα ευρήματα κάποιος ζωοαρχαιολόγος ή κάποιο πανεπιστήμιο μπορεί να βρει μια εξαιρετική ευκαιρία για μελέτη.
Στο συγκεκριμένο τμήμα της έρευνας, έκτασης 840 τ.μ., αποκαλύφθηκαν 136 ταφές που χρονολογούνται στα αρχαϊκά χρόνια, από τις οποίες οι 74 ήταν ελεύθερες, οι 51 εγχυτρισμοί, οι 9 πυρές, η μία αλόγου, καθώς κι ένας κιβωτιόσχημος τάφος. Μεταξύ αυτών συγκαταλέγονται τμήμα ομαδικής ταφής καθώς και ταφικά αγγεία, αρχαϊκά στην πλειονότητά τους.
Παρουσιάζεται αταξία ως προς τη διάταξη των αγγείων και τον προσανατολισμό των νεκρών, που φαίνεται να συνδέεται με τη διατάραξη του χώρου από πιθανές μετατοπίσεις ακτογραμμής, στην παραθαλάσσια περιοχή.
Τα μέλη του ΚΑΣ έδωσαν το «πράσινο φως» για τη μη διατήρηση των αρχαιοτήτων, καθώς επρόκειτο μόνο για λάκκους μέσα στο φυσικό έδαφος (οι σκελετοί έχουν απομακρυνθεί για συντήρηση).
Στη συνεδρίαση έγινε λόγος για την ανάγκη να εκτεθούν και να αναδειχθούν εντός του Κέντρου κάποια από τα ευρήματα της περιοχής, όπως η ταφή του αλόγου, καθώς αφορούν πτυχές της διαχρονίας του χώρου.
Η πρόταση αυτή θα μπορούσε να «ενεργοποιήσει» και να συμπληρώσει την υπουργική απόφαση που αφορά τη χωροθέτηση μόνιμης έκθεσης εντός του Ιδρύματος. Η απόφαση είναι του 2013 και χωροθετεί μια έκθεση ευρημάτων σε χώρο κοντά στο τεχνητό κανάλι. Η ανασκαφέας και η Εφορεία έχουν ένα εξαιρετικό μουσειολογικό σχέδιο ώστε τα σημαντικότερα από τα αρχαία των ανασκαφών να αναδειχθούν όπως τους αξίζει.
πηγή: Αγγελική Κώττη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου