Το όνομα του πατέρα του ήταν Αθήναιος ή Τιμοκράτης και της μητέρας του Σάνδη. Είχε δυο αδέρφια τον Τιμοκράτη και την Βατίδα σύζυγο του επικούρειου Ιδομενέα. Υπήρξε ο προσφιλέστερος μαθητής και ο καλύτερος φίλος του Επίκουρου ο οποίος και του αφιέρωσε πολλά συγγράμματά του. Από τα έργα του που μνημονεύει ο Διογένης ο Λαέρτιος ελάχιστα αποσπάσματα διέσωσαν ο Πλούταρχος, ο Σενέκας και ο Κλήμης ο Αλεξανδρεύς.
Ένα από αυτά είναι και το παρακάτω:
«Σε έχω προλάβει, τύχη, και σου έχω κλείσει όλες τις πόρτες της ζωής μου, και ούτε σ’ εσένα ούτε σε καμιάν άλλη από τις εξωτερικές συνθήκες θα παραδοθούμε.
Κι όταν έρθει ο καιρός να φύγουμε, θα φτύσουμε περήφανα τη ζωή και όσους, μάταια, είναι εξαρτημένοι από αυτήν, και θα την εγκαταλείψουμε μ” ένα ωραίο τραγούδι που θα λέει πόσο όμορφα ζήσαμε.»
Και το πρωτότυπο:
Προκατείλημμαι σέ, ὦ τύχῃ, καὶ πᾶσαν σήν παρείσδυσιν ἐνέφραξα, καὶ οὔτε σοὶ οὔτε ἅλλῃ οὐδεμιᾷ περιστάσει δώσομεν ἑαυτοὺς ἐκδότους ἀλλ ὅταν ἡμᾶς τὸ χρεὼν ἐξάγῃ, μέγα προπτύσαντες τῷ ζῆν καὶ τοῖς αὐτῷ κενῶς περιπλαττομένοις ἀπίμεν ἐκ τοῦ ζῆν μετὰ καλοῦ παιῶνος ἐπιφωνοῦντες ὡς ἠμῖν βεβίωται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου