Τους κάνουν να πιστεύουν ότι είναι ζωντανοί."
Είχα το χρόνο να αναλογιστώ για πολύ καιρό αυτές τις λέξεις.
Μήνες τώρα, βίωνα στο πετσί μου το πόσο παράδοξη ήταν η ανθρώπινη κατάσταση...
Στις καταστάσεις γαλήνης, χαράς, απουσίας κάθε οδύνης, ο άνθρωπος νιώθει να εκμηδενίζεται. Κάποτε ο Dreamer μου είχε πει, ότι μια κατάσταση χαράς ,
δεν μπορεί να βιωθεί από την ανθρωπότητα έτσι όπως είναι...
Aκόμα και μια στιγμή ευτυχίας είναι αβάσταχτη.
«Η χαρά, η γαλήνη, η ευγνωμοσύνη, η αγάπη, είναι καταστάσεις της υπόστασης που η ανθρωπότητα, έτσι όπως είναι, δεν μπορεί να βιώσει.
Αν ποτέ κατάφερναν να μπουν στη ζωή ενός καθημερινού ανθρώπου, θα του φαίνονταν σαν μια κόλαση στην κόλασή του.
Η ευτυχία μπορεί να ανήκει μόνο σε όποιον γνωρίζει την τέχνη του ονείρου. Μόνο ένας άνθρωπος που αγαπάει,
ένας άνθρωπος που ονειρεύεται,
μπορεί να αντέξει την ενέργεια που παράγει η απουσία του πόνου».
Elio D’ Anna ‘’Η Σχολή των Θεών’’
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου