Ο Τ. Νατσούλης στο βιβλίο του "Λεξικό της Λαϊκής Σοφίας" μας δίνει την προέλευση της έκφρασης. Ας πάμε να μάθουμε:
"Ο χοίρος επειδή γεννάει πολλά γουρουνάκια, θεωρήθηκε σύμβολο του πολλαπλασιασμού των καρπών και γι’ αυτό και στην αρχαιότητα σχετίστηκε με την λατρεία της Δήμητρας. Στην εορτή των Θεσμοφορίων έριχναν μέσα σε χάσματα (ρήγματα της Γης που τα έλεγαν «μέγαρα» ή «μάγαρα») ζωντανά χοιρίδια κι όταν εκείνα πέθαιναν, τα σάπια κρέατα τα αναλάμβαναν οι γυναίκες, που τα ανακάτωναν με τους σπόρους, για να ευδοκιμήσουν.
Τις τελετές αυτές μέχρι τον 2ο αιώνα μ.χ. τις έκαναν οι «εθνικοί». Όσοι έπαιρναν μέρος στις γιορτές αυτές λέγονταν «μεγαρίζοντες» ή «μαγαρίζοντες» και οι Χριστιανοί τους έλεγαν «μιαρούς» δηλαδή βρώμικους.
Τότε, το «μαγαρίζει» σήμαινε ότι «κάποιος παίρνει μέρος στις τελετές των μεγάρων, είναι εθνικός, δηλαδή δεν σέβεται τις διατάξεις της χριστιανικής θρησκείας και δεν νηστεύει». Αυτός είναι ο λόγος που λέμε σήμερα για κάποιον που δεν νήστεψε ότι «μαγάρισε».
Ο μαγαρίσας κατά την χριστιανική αντίληψη ήταν ψυχικά ρυπαρός. Έτσι κάθε βρωμιά χαρακτηρίζεται «μαγάρα», όπως και το βρομίζω σημαίνει μαγαρίζω".
Τώρα ποιοι μαγάρισαν ποιους, είναι ολοφάνερο σε όποιον θελήσει να ψάξει την ιστορία επιβολής της θρησκείας της "αγάπης". Όπως πολύ σωστά σχολίασε ένας φίλος: "Το μόνο δηλαδή που ήθελαν αυτοί οι άνθρωποι ήταν γονιμότητα και καρποφορία".
Τα συμπεράσματα δικά σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου