Η μόνη γιατρειά είναι ο Αγαπημένος...

Ο αγαπημένος με κοίταξε με συμπόνια και μου είπε:
"Πώς μπορείς και συνεχίζεις να ζεις χωρίς εμένα;
Του είπα:
"Στο ορκίζομαι σαν ψάρι έξω απο το νερό"
Μου είπε: Τότε γιατί κρατιέσαι τόσο γερά στην άνυδρη γη;...

Όλη η ευτυχία του κόσμου δεν θα μου γιάτρευε εύκολα αυτόν τον πόθο.
Η μόνη γιατρειά είναι ο Αγαπημένος....
Σκέφτηκα:
Πόσα λόγια θα του πω όταν τον συναντήσω.
Τον είδα και δεν έβγαλα μιλιά.
Δίχως Αγάπη
όλη η Λατρεία είναι ένα ασήκωτο βάρος,
ο χορός αγγαρεία,
η μουσική σκέτος θόρυβος.
Ναι όλη η βροχή του ουρανού πέφτει μέσα στη θάλασσα
μα δίχως αγάπη
ούτε μια σταγόνα δεν γίνεται μαργαριτάρι.
Μου φτάνει που σε βλέπω να χαμογελάς.
Μου φτάνει το τραγούδι που ακούω στον ήχο του ονόματός σου.
Γιατί με σκοτώνεις με τα θανατερά σου βέλη όταν και μόνο
η σκιά από το μαστίγιο σου μου φτάνει;
Το καθαρό του νερό ξέπλυνε την καρδιά μου
Δίχως αγκάθια ανθίζει τώρα η αγάπη μου.
Ακούω πως υπάρχει μια πόρτα
που ανοίγει, από την μια καρδιά στην άλλη.
Αλλά αν δεν υπάρχει τοίχος,
πως μπορεί να υπάρχει πόρτα;
Λύσε τα δεσμά σου, απελευθερώσου γιέ μου!
Μέχρι πότε θα είσαι σκλάβος του χρυσού , του ασημιού;
Εάν ρίξεις τη θάλασσα μέσα σε μια στάμνα,
πόσο νερό νομίζεις ότι θα μπορέσει να πάρει;
Σίγουρα την ποσότητα νερού
που χρειάζεσαι μόνο για μια μέρα.
Δε χορταίνει το μάτι των άπληστων.
Εάν το όστρακο δεν ήταν ολιγαρκές
δε θα γέμιζε με μαργαριτάρια.
Όποιος σκίσει τα ρούχα του από τον έρωτα,
αυτός έχει απαλλαγεί παντελώς
από την απληστία και την αμαρτία.
Να είσαι ευλογημένος ω υπέροχε έρωτά μας,
γιατί είσαι ο θεράπων όλων
των παθών (των ελαττωμάτων) μας.
Ω θεράποντα της αλαζονείας και της υπεροψίας μας.
Είσαι ο Πλάτωνας,
ο Γαληνός μας.
Το σώμα που είναι φτιαγμένο από χώμα,
χάρη στον έρωτα ανεβαίνει στο υψηλότερο
στρώμα των ουρανών.
Ακόμα και το βουνό αποκτά ευκινησία και αρχίζει να χορεύει.
Ω αγαπημένε! Ο έρωτας έγινε η ψυχή του όρους Σινά.
Μέθυσε το βουνό
και ο Μωυσής έπεσε κάτω αναίσθητος.
Εάν τα χείλη μου ενώνονταν με τα χείλη εκείνου
που ταυτίζονται οι απόψεις μας,
θα επαναλάμβανα και εγώ τα λόγια του με την ίδια ευγλωττία.
Αυτός που απομακρύνεται από εκείνον
που μιλάει την ίδια γλώσσα μαζί του,
χάνει τη λαλιά του
έστω κι αν γνωρίζει εκατοντάδες μελωδίες.
Όταν μαραθεί το ρόδο και κιτρινίσει ο κήπος των ρόδων
δεν μπορείς
να ξανακούσεις το αηδόνι
να αφηγείται τις περιπέτειές του.
Ο αγαπημένος είναι το παν,
ενώ ο ερωτευμένος είναι ένα πέπλο.
Ο αγαπημένος είναι ζωντανός,
ενώ ο ερωτευμένος νεκρός.
Όποιος δεν ρέπει στον έρωτα γίνεται πουλί χωρίς φτερά.
Αλίμονο
σε αυτόν το δυστυχή.
Εάν δεν έχω το φως του αγαπημένου εμπρός μου,
πίσω μου, πώς θα αντιληφθώ
ποιο είναι το εμπρός και ποιο είναι το πίσω;
Ο έρωτας απαιτεί να λέγονται αυτά τα λόγια.
Πώς ο καθρέφτης
να μη γίνει συκοφάντης;
Ξέρεις γιατί ο καθρέφτης σου δεν είναι συκοφάντης;
Γιατί δεν σκουπίστηκε από το
πρόσωπό σου η σκόνη,
η σκουριά, δεν καθαρίστηκε από αυτά"

 Ο Ποιητής των Αγαπημένων
Τζελαλαντίν Ρουμί