"Δυο είναι τα σπουδαιότερα στην ανθρώπινη φύση, ο νους και ο λόγος. Ο νους εξουσιάζει το λόγο κι ο λόγος υπηρετεί το νου, ακατανίκητος από την τύχη, άτρωτος από τη συκοφαντία, αδιάφθορος από αρρώστια, απρόσβλητος από τα γηρατειά....
Μόνο ο νους, όσο παλιώνει, ξανανιώνει και ο χρόνος, ενώ μας αφαιρεί όλα τα άλλα, προσθέτει στα γεράματα γνώση.
Ακόμη και ο πόλεμος, που σα χείμαρρος όλα τα παρασέρνει και όλα τα κουβαλά, μόνο την παιδεία δε μπορεί να λαφυραγωγήσει. Πιστεύω ότι ο Στίλπωνας ο Μεγαρεύς, ο φιλόσοφος, έδωσε μια αξιομνημόνευτη απάντηση, όταν ο Δημήτριος, αφού κυρίεψε την πόλη, τη μετέβαλε σε ερείπια και ρώτησε (το Στίλπωνα) αν είχε χάσει και ο ίδιος κάτι. Αυτός είπε:
<<Όχι βεβαια΄γιατί ο πόλεμος δε λαφυραγωγεί την αρετή>>.
Σύμφωνη και συνάδουσα μ' αυτή μου φαίνεται ότι είναι και η απάντηση του Σωκράτη. Γιατί, όταν τον ρώτησε ο Γοργίας -αν θυμάμαι καλά- ποια γνώμη έχει για τον Πέρση βασιλιά κι αν πιστεύει ότι είναι ευτυχισμένος, απάντησε:
<<Δεν ξέρω πως πάει από αρετή και μόρφωση>>, γιατί η ευτυχία έγκειται σ' αυτά και όχι στα αγαθά που είναι απότοκα της τύχης."
Πλούταρχος (Περί παίδων αγωγής, 5e-6a)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου