«Εσύ, όμως, έχεις σκοπό τον εαυτό σου, εσύ είσαι κομμάτι του θεού. Μέσα σου έχεις κάποιο μέρος εκείνου. Γιατί, λοιπόν, δεν αντιλαμβάνεσαι την συγγένεια σου με τον θεό; Γιατί δεν γνωρίζεις από που έχεις έρθει;
«...Γιατί εσύ είσαι το πρώτο και συνάμα το έσχατο από όλα τα αγαθά, έτσι ώστε να μην υπάρχει παραπέρα κάτι άλλο αγαθό, αλλά αυτό που είσαι να είναι το απόλυτο αγαθό. Εσύ είσαι αφειδώλευτος χορηγός της ευδαιμονίας που αποκτά ο κάθε ευδαίμων άνθρωπος.
Όλα όσα επιθυμούν εδώ κάτω που τα λένε αγαθά είναι είδωλα και σκιές ειδώλων του επιθυμητού που υπάρχει στα νοητά. Του ενός. Του αγαθού. Όποιοι ενώθηκαν με αυτό έπαψαν να κυνηγούν τα είδωλα και τις σκιές τους.
Τις προηγούμενες ημέρες, σε προηγούμενες αναρτήσεις, αναζητήθηκε η ερμηνεία του Δελφικού Έψιλον. Το Δελφικό Έψιλον είναι ένα σύμβολο, ένα κλειδί μύησης του ανθρώπου στο φως.
Ποιος είναι ο ελεύθερος άνθρωπος; Μια βιβλιοθήκη θα έφτανε άραγε για να περιγραφεί η φύση του ελεύθερου και του δούλου;
Αυτό που χρόνια τώρα βλέπω γύρω μου είναι οι λέξεις και οι κουβέντες για ελευθερία. Συνήθως, η πλειοψηφία των συνανθρώπων μου υποστηρίζει πως έχει σκλαβωθεί από την κυβέρνηση και τους πολιτικούς.
Στα χρόνια που θα έρθουν, όταν ο άνθρωπος θα αρχίσει να ξεθάβει τα κ ρ υ μ μ έ ν α κάτω από την θάλασσες θαύματα, ίσως ανακαλύψουμε τις π ρ α γ μ α τ ι κ έ ς ρ ί ζ ε ς των Ε λ λ ή ν ω ν.
Σε αυτό το βιβλίο που κρατά στα χέρια της η Ειμαρμένη, αυτόν τον πέτρινο παράξενο τόμο της ζωής, τον οποίο ανοίγει και διαβάζει καθισμένη στον ωοειδή της θρόνο, όλοι μας σήμερα προσθέσαμε ακόμη μία μέρα.