Οι Έλληνες κινήθηκαν φιλοσοφικά πέρα από τη νίκη

  "Η ηρεμία του Θεού περνά στον Άνθρωπο. Δεν είναι αρνητική ηρεμία, απουσία πόνου. Είναι θετική παρουσία αρμονίας και αυτοελέγχου. Δεν φοβίζει ο ουρανός και η γη, δεν φοβίζει ο θάνατος και η ζωή, είναι ελεύθερος ο Θεός από τον πόνο της Ελευθερίας.

Ροδώπις: Η εταίρα που έχτισε πυραμίδα

Στις αρχές του 6ου αιώνα π.χ. ζούσε μια πανέμορφη κοπέλα, γεννημένη στη Θράκη, η Ροδώπις (το όνομά της σημαίνει η ροδοπρόσωπη) η οποία ήταν δούλη ενός Σάμιου φιλόσοφου του Ιάδμονα. Κατά σύμπτωση ήταν “σύνδουλος” με τον περίφημο Αίσωπο.

Αγαπημένε μου Πάνα και εσείς οι άλλοι θεοί τούτου εδώ του τόπου

«Αγαπημένε μου Πάνα και εσείς οι άλλοι θεοί τούτου εδώ του τόπου, κάνετε να γίνω μέσα μου όμορφος,

Αναζητήστε, μελετήστε, γνωρίστε, αγαπήστε τους Έλληνες.

"H μεγαλύτερη ύβρις απέναντι στον αρχαιοελληνικό πολιτισμό διαπράττεται από τους Έλληνες. Αν προσεκτικά ερευνήσουμε θα δούμε πώς πάρα πολλοί αγνοούν σημαντικά στοιχεία για τους προγόνους τους.

Η Ντροπή της Ευρώπης

   Το 2012 ο Γερμανός νομπελίστας συγγραφέας Γκύντερ Γκρας γράφει το ποίημα "Η Ντροπή της Ευρώπης" δημοσιεύτηκε στην Ιστοσελίδα της εφημερίδας του Μονάχου Sueddeutsche Zeitung. Η Ευρώπη, γράφει ο Γκρας, βάζει την Ελλάδα, «τη χώρα στην οποία οφείλει το πνεύμα της», στο «ικρίωμα και την καταδικάζει σε φτώχεια».

Πώς όμως υπάρχουν στον Κόσμο τα κακά, αφού οι θεοί είναι αγαθοί;

"Ο νους είναι δεύτερη δύναμη ως προς την ουσία και πρώτη ως προς την ψυχή, ενώ έχει ύπαρξη λόγω τής ουσίας και τελειοποιεί την ψυχή, όπως ακριβώς ο ήλιος την όραση.

"Οι ηλικιωμένοι ούτε αγαπούν ούτε μισούν σφοδρά.."

  Για τον Αριστοτέλη οι ηλικίες είναι τρεις:  η νεανική η ώριμη και η γεροντική. Νωρίτερα, (βλ. εδώ: http://mythiki-anazitisi.blogspot.gr/2017/09/blog-post_11.html#more) έχει περιγράψει τις ιδιότητες και την συμπεριφορά της νεανικής ηλικίας. Όμως έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς αναλύει και τον χαρακτήρα των ηλικιωμένων αλλά και των ανθρώπων που βρίσκονται στην ώριμη ηλικία.

Tέμενος: Ο ιερός περίβολος σύνδεσης με τους θεούς.

«..αγλαόν Διός τέμενος..» 
«...λαμπρό τέμενος του Διός..» 
(Νεφέλες 1360, Αριστοφάνης)
«Εμείς οι ίδιοι θέτουμε όρια στα ιερά και τα τεμένη των θεών, ώστε κανείς να μη διασχίσει αυτά τα όρια, αν δεν είναι καθαρός και όταν μπαίνουμε εξαγνιζόμαστε, οτιδήποτε μιαρό να ξεπλύνουμε από πάνω μας»

(Ιπποκράτης. Περί ιερής νούσου, 148.55 ff. J., 1.46G).
Τα τελευταία χρόνια ακούγεται συχνά η λέξη Τέμενος μέσα στα πλαίσια μιας θρησκείας που σε τίποτα δεν ομοιάζει την Αρχαία Ελληνική θρησκεία από όπου ξεπήδησε ο αρχικός όρος και η έννοια της λέξεως "τέμενος". Η λέξη προέρχεται από την αρχαία ελληνική γλώσσα και η σημασία της τείνει να χαθεί. Ας ξεκαθαρίσει το τοπίο. Τι είναι τέμενος;

«Οι νέοι είναι μεγαλόψυχοι γιατί η ζωή δεν τους ταπείνωσε ακόμη»

"Ύστερα από αυτά ας πραγματευθούμε τώρα το θέμα «Τι λογής είναι οι άνθρωποι από πλευράς χαρακτήρα εν σχέσει με τα πάθη, τις έξεις, την ηλικία και τις τύχες της ζωής».  
Πάθη ονομάζω την οργή, την επιθυμία και τα παρόμοια (έχουμε ήδη μιλήσει γι' αυτά), ενώ

Αλκαίος: «εύδειλον τέμενος μέγα ξύνον»

  Ο Μυρσίλος υπήρξε τύραννος της Μυτιλήνης. Η αριστοκρατική οικογένεια του Αλκαίου όπως και της Σαπφούς δεν τον θέλουνε στην εξουσία. Ένας "κοιλαράς δεν νοιάστηκε για τίποτε απ᾽ όλα αυτά" γράφει ο Αλκαίος "που λυμαίνεται τώρα την πόλη".

Αλκμάν: "Μακάρι να ήμουνα πουλί.."

Δε με σηκώνουν τα πόδια μου πια, κοπελιές, τραγουδίστρες
με τη μελένια φωνή, τη μαγεύτρα.

"Οι περισσότεροι τεκνοποιούν όπως να’ναι..."

"Πίστευαν (οι Πυθαγόρειοι) ότι πρέπει, όσοι πρόκειται να τεκνοποιήσουν, να προνοήσουν πολύ για τους μελλοντικούς απογόνους τους.