Ο Σιμωνίδης θεωρείται ο μεγαλύτερος επιγραμματοποιός της αρχαιότητας. Η ποίησή του διακρίνεται για τη σωστή επιλογή των λέξεων. Επίσης οι στίχοι του διανθίζονται με γνωμικά, που επενδύονται με μια λαϊκή γλώσσα προκειμένου να είναι προσιτοί και στον απλό κόσμο.
Πίστευε στην ομορφιά της τέχνης, γνώριζε όμως και τα όριά της. Τον απασχόλησαν ιδιαίτερα ο πόνος, ο αναπόφευκτος θάνατος και η μεταβλητότητα των ανθρώπινων πραγμάτων. Χρησιμοποίησε την ομηρική γλώσσα, αλλά την εμπλούτισε με αιολικούς και δωρικούς τύπους. Ο «θρήνος» που παρατίθεται γράφτηκε με αφορμή ένα γεγονός που συνέβη όταν ο ποιητής ήταν στους Σκοπάδες: Στη διάρκεια μιας γιορτής έπεσε η στέγη του σπιτιού και όλοι βρήκαν τραγικό θάνατο εκτός από τον ίδιο
Είσαι άνθρωπος, και γι’ αυτό μην πεις ποτέ τι πρόκειται να συμβεί αύριο,
μήτε να προβλέψεις, σαν δεις κανέναν να ευτυχεί, πόσον καιρό θα κρατήσει αυτό.
Γιατί ούτε το φτερούγισμα της μακρόφτερης μύγας
δεν είναι τόσο γοργό όσο η αλλαγή της μοίρας.
```````````````````````````````````````````````````````````
Άνθρωπος εών μη ποτε φάσηις ό,τι γίνεται αύριον,
μηδ’ άνδρα ιδών όλβιον όσσον χρόνον έσσεται·
ωκεία γαρ ουδέ τανυπτερύγου μυίας
ούτως α μετάστασις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου