Ορφικός ύμνος Αφροδίτης

Ώ επουράνια Αφροδίτη, περίφημη, πού σκορπίζεις μειδιάματα, γεννημένη στη θάλασσα, θεά μητέρα, πού αγαπάς τις ολονύκτιες διασκεδάσεις, σεβαστή, νυκτερινή, πού συζευγνύεις (ενώνεις) τους ανθρώπους εις γάμον,

πού πλέκεις δόλους (δόλια σχέδια), ώ μητέρα της ανάγκης· διότι τα πάντα προέρχονται από σένα, πού μπλέχτηκες με τον κόσμον και κυριαρχείς σε τρία μερίδια και γεννάς τα πάντα, όσα ευρίσκονται εις τον ουρανόν και όσα στην εύφορη γη και όσα στον βυθό της θαλάσοης, σεβαστή συμπαρακαθημένη του Βάκχου, πού τέρπεσαι στα συμπόσια και παρασκευάζεις τους γάμους, ώ μητέρα των ερώτων πού χαίρεσαι στα κρεβάτια με την πειθώ και ενεργείς στα κρυφά, βασίλισσα πού δίδεις χαρά, πού φαίνεσαι, αλλά και δεν φαίνεσαι, πού έχεις με άξιέραστες πλεξήδες τυλιγμένα τα μαλλιά σου και κατάγεσαι από καλόν πατέρα, προστάτρια των νυμφών, σύνδειπνε σκηπτροφόρε των θεών λύκαινα συ πού δίδεις απογόνους, φίλη των ανδρών, περιπόθητη πού παρέχεις την ζωήν συ πού έμπλεξες τους ανθρώπους και το μεγάλο πλήθος των ζώων με αχαλίνωτες ανάγκες από ερωτομανή φίλτρα, έλα ώ θεϊκέ γόνε πού εγεννήθης στην Κύπρο, ώ θεά βασίλισσα, έλα χαρούμενη με ωραίον πρόσωπον, είτε εύρίσκεσαι στον Όλυμπον είτε υπηρετείς εις τον ναόν της Συρίας, πού παράγει πολύ λιβάνι, είτε συ εις τάς πεδιάδας με άρματα κατασκευασμένα από χρυσό κατέχεις τα γόνιμα λουτρά της ιεράς Αιγύπτου, ή και επάνω σε κυανά οχήματα διερχόμενη το θαλάσσιον κύμα χαίρεσαι με τους κυκλικούς χορούς των υδροβίων ζώων ή τέρπεσαι με τίς μαυρομμάτες νύμφες είς την Δίαν, πηδώσα μανιακά με ελαφρά πηδήματα στις αμμώδεις ακρογιαλιές είτε ω βασίλισσα, ευρίσκεσαι είς την Κύπρον, την τροφόν σου όπου ωραίες παρθένες άγαμες και νύμφες σε υμνούν καθ' όλον τον χρόνον, υμνούν εσέ ώ μακαρία, καί τον αθάνατον αγνόν Αδωνιν έλα. μακαρία θεά καί να έχης πολύ ευχάριστον διάθεσιν διότι εσένα προσκαλώ με άγια λόγια σεμνής ψυχής.

Οὐρανία, πολύυμνε, φιλομμειδὴς Ἀφροδίτη, ποντογενής, γενέτειρα ѳεά, φιλοπάννυχε, σεμνή, νυκτερία ζεύκτειρα, δολοπλόκε μῆτερ Ἀνάγκης· πάντα γὰρ ἐκ σέѳεν ἐστίν, ὑπεζεύξω δέ τε κόσμον καὶ κρατέεις τρισσῶν μοιρῶν, γεννᾶις δὲ τὰ πάντα, ὅσσα τ' ἐν οὐρανῶι ἐστι καὶ ἐν γαίηι πολυκάρπωι ἐν πόντου τε βυѳῶι {τε}, σεμνὴ Βάκχοιο πάρεδρε, τερπομένη ѳαλίαισι, γαμοστόλε μῆτερ Ἐρώτων, Πειѳοῖ λεκτροχαρής, κρυφία, χαριδῶτι, φαινομένη, τ' ἀφανής, ἐρατοπλόκαμ', εὐπατέρεια, νυμφιδία σύνδαιτι ѳεῶν, σκηπτοῦχε, λύκαινα, γεννοδότειρα, φίλανδρε, ποѳεινοτάτη, βιοδῶτι, ἡ ζεύξασα βροτοὺς ἀχαλινώτοισιν ἀνάγκαις καὶ ѳηρῶν πολὺ φῦλον ἐρωτομανῶν ὑπὸ φίλτρων· ἔρχεο, Κυπρογενὲς ѳεῖον γένος, εἴτ' ἐν' Ὀλύμπωι ἐσσί, ѳεὰ βασίλεια, καλῶι γήѳουσα προσώπωι, εἴτε καὶ εὐλιβάνου Συρίης ἕδος ἀμφιπολεύεις, εἴτε σύ γ' ἐν πεδίοισι σὺν ἅρμασι χρυσεοτεύκτοις Αἰγύπτου κατέχεις ἱερῆς γονιμώδεα λουτρά, ἢ καὶ κυκνείοισιν ὄχοις ἐπὶ πόντιον οἶδμα ἐρχομένη χαίρεις κητῶν κυκλίαισι χορείαις, ἢ νύμφαις τέρπηι κυανώπισιν ἐν χѳονὶ Δίηι ѳῖνας ἐπ' αἰγιαλοῖς ѱαμμώδεσιν ἅλματι κούφωι· εἴτ' ἐν Κύπρωι, ἄνασσα, τροφῶι σέο, ἔνѳα καλαί τε παρѳένοι ἄδμηται νύμφαι τ' ἀνὰ πάντ' ἐνιαυτὸν ὑμνοῦσιν, σέ, μάκαιρα, καὶ ἄμβροτον ἁγνὸν Ἄδωνιν. ἐλѳέ, μάκαιρα ѳεά μάλ' ἐπήρατον εἶδος ἔχουσα· ѱυχῆι γάρ σε καλῶ σεμνῆι ἁγίοισι λόγοισιν.