Όταν λοιπόν, στην παλιά εκείνη εποχή, υπήρχαν σημάδια ότι ετοιμαζότανε βαρβαρική εισβολή στην Αθήνα και στα περίχωρά της, γινότανε κάτι σαν την σημερινή «εκκένωση» από τον άμαχο πληθυσμό. Οι γυναίκες και τα παιδιά καταφεύγανε για ασφάλεια, στην Σαλαμίνα. Δηλαδή, όλες οι ψυχές-εκτός από τους πολεμιστές-στην εμφάνιση σοβαρού κινδύνου πήγαιναν στην Κούλουρη.
Σχετικά με το τοπωνυμικό «Κούλουρη» και την χρησιμοποίηση στην έκφραση της λέξης «ψυχή μου» υπάρχουν και οι ακόλουθες παραλλαγές. Λέγεται πως η λέξη Κούλουρη χαρακτηρίζει όλο το νησί της Σαλαμίνας και ότι η λέξη προέρχεται από το σχήμα του νησιού που είναι σαν κουλούρι.
Επίσης συνήθως «ψυχή μου» λένε οι γονείς το παιδί τους και άλλοι πάλι τα προσφιλή τους πρόσωπα. Τα παιδιά λοιπόν και τα προσφιλή πρόσωπα κατέφευγαν στην Κούλουρη με την εμφάνιση του κινδύνου, για αυτό και στην έκφραση χρησιμοποιείται η λέξη ψυχή, έχοντας έτσι την διπλή της σημασία, του αγαπημένου προσώπου και της πνοής ζωής η οποία κινδυνεύει να χαθεί σε περιπτώσεις μεγάλου κινδύνου.
Το Λεξικό της Λαϊκής Σοφίας-Τάκης Νατσιούλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου