Πως εισέρχεται κανείς στο ιερό;

Είναι συχνότατο στις επιγραφές που καθορίζουν τα της λατρείας μιας θεότητας να διαλαμβάνουν μεταξύ των άλλων και το είδος των ζώων (θυμάτων) που το εθιμικό δίκαιο (θέμις) της συγκεκριμένης λατρείας επέβαλε να θυσιάζουν οι λατρευτές.
Αλλά οι κανονισμοί του είδους αυτού περιελάμβαναν και άλλες, σοβαρότερες, περιπτώσεις· πότε λ.χ. μπορούσε κανείς να προσέρχεται στο ιερό μετά από τον θάνατο οικείου, μετά από ερωτική επαφή, ήταν διαφορετικός ο χρόνος αποχής για τους άνδρες και τις γυναίκες· και ειδικώς για τις γυναίκες μετά από γέννα ή την έμμηνο ρύση· επίσης διατάξεις που αφορούσαν την εμφάνιση του λατρευτού που προσερχόταν στο ιερό, τα ενδύματα, τα κοσμήματα και τα υποδήματα κλπ. Το σπουδαιότερο, υπήρχαν Ελληνικές λατρείες, στις οποίες απαγορευόταν να συμμετέχει Έλληνας φυλής άλλης από εκείνην στη οποία ανήκε το ιερό, λ.χ. σε μια λατρεία των Ιώνων απαγορευόταν η συμμετοχή Δωριέων. Παρακάτω μία ελλιπής στήλη εγχώριου υπόλευκου ασβεστόλιθου που βρέθηκε στον χώρο του ναού της Δεσποίνης στη Λυκόσουρα της Αρκαδίας, μας δίνει σημαντικές πληροφορίες για τον τρόπο ένδυσης όσων εισέρχονται στον Ναό.
Οι πληροφορίες σημαντικές ακόμα και για μικρές λεπτομέρειες όπως το πως θα είναι τα μαλλιά, αλλά και η απλότητα που υπαγορεύει πως θα εισέρχονται χωρίς υποδήματα, ούτε με πορφυρά ενδύματα ή με έντονα χαρούμενα χρώματα ή με πένθιμα, ούτε φορώντας υποδήματα ή δαχτυλίδια.  Σήμερα αυτή η επιγραφή φυλάσσεται στο Επιγραφικό Μουσείο των Αθηνών.

Δεσποίνας.
[- - -] δεν επιτρέπεται να εισέρχεται κανείς στο ιερό 

φορώντας χρυσά κοσμήματα που δεν προορίζονται για 

αναθήματα, ούτε με πορφυρά ενδύματα ή με έντονα 

χαρούμενα χρώματα ή με πένθιμα, ούτε φορώντας 

υποδήματα ή δαχτυλίδια. Εάν κάποιος εισέλθει στον 

ναό έχοντας κάτι από αυτά που σύμφωνα με τη στήλη 

απαγορεύονται, να τα αναθέτει στο ιερό. Δεν 

επιτρέπεται, επίσης, να εισέρχεται κάποιος στον ναό 

έχοντας πιασμένα τα μαλλιά του ή 

να τα έχει καλύψει ή να τα έχει στολίσει με λουλούδια. Ούτε επιτρέπεται 

στις γυναίκες να πάρουν μέρος σε μυητικές 

τελετουργίες κατά τη διάρκεια της κύησης, ούτε όταν 

θηλάζουν. Όσοι θυσιάζουν στη Δέσποινα, για τη θυσία 

επιτρέπεται να προσφέρουν κλαδιά αγριελιάς, μυρτιάς, 

κεριά, σιτηρά καθαρισμένα από την ήρα, αγάλματα, 

λευκές παπαρούνες, λυχνοστάτες, θυμιάματα, σμύρνα, 

αρώματα· και τα θύματα των θυσιών πρέπει να είναι 

θηλυκά και λευκά …

Δεσποίνας

[ - - - - - - - - - - - - - - - -] μὴ ἐξέστω
παρέρπην ἔχοντας ἐν τὸ ἱερὸν τᾶς
Δεσποίνας μὴ χρ[υ]σία ὅσα μὴ ἰν ἀνά-
θεμα μηδὲ πορφύρεον εἱματισμὸν[5]
μηδὲ ἀνθινὸν μηδὲ [μέλ]ανα μηδὲ ὑπο-
δήματα μηδὲ δακτύλιον· εἰ δʼ ἄν τις
παρένθη ἔχων τι τῶν ἁ στάλα [κ]ωλύει,
ἀναθέτω ἐν τὸ ἱερόν·. Μηδὲ τὰς τ[ρί]-
χας ἀμπεπλεγμένας μηδὲ κεκαλυμ-[10]
μένος, μηδὲ ἄνθεα παρφέρην· μηδὲ
μύεσθαι vvvvvvv κυένσαν μηδὲ θη-
λαζομέναν· τὸς δὲ θύοντας πὸς θύ[η]-
σιν χρέεσθαι ἐλαίαι, μύρτοι, κηρίο[ι],
ὀλοαῖς αἰρολογημέναις, ἀγάλμασ[ι],[15]
μάκωνσι λευκαῖς, λυχνίοις, θυμιά-
μασιν, ζμύρναι, ἀρώμασιν· τὸς δὲ θ[ύ]-
οντας τᾶι Δεσποίναι θύματα θύ[ην]
θήλεα λευκ[ὰ . .]ο[ . . . ]ος καὶ κ[. . .]
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Πληροφορία-πηγή: http://www.greek-language, του Άγγελου Π. Ματθαίου