Η "αγία" φύση της αριστεράς.

Επειδή ακούω για την δήθεν "αγία" φύση της αριστεράς θα ήθελα να μοιραστώ κάποιες σκέψεις μου. Κατ΄αρχάς η αριστερά εμφανίσθηκε κατά τους βιομηχανικούς αιώνες κάτι που σημαίνει ότι τους προηγουμένους αιώνες ο κόσμος ζούσε στην πνευματική αμαρτία και ήλθαν οι αριστεροί υλισταί για να τον σώσουν.(;;;) Όμως η ύλη είναι φθαρτή άρα η αριστερά εσχατολογία καταπίπτει.

Επίσης η αριστερά αποτελεί το σιαμαίο αδελφάκι του καπιταλισμού με κοινό πατέρα την ύλη. Ο καπιταλισμός εάν δεν είχε γεννηθεί δεν θα είχε γεννηθεί και η αριστερά ως το γνωστό πολιτικόοικονομικό σύστημα όπως το ξέρουμε σήμερα. Ο καπιταλισμός συσσωρεύει και η αριστερά γεννά την ελπίδα της διαμοίρασης. Όμως το πνεύμα λησμονείται επειδή η αριστερά αποτελεί την αντεστραμμένη εγελιανή διαλεκτική στην οποία ως κεφαλή επέρχεται η ύλη.

Άρα οι άξιοι του πνεύματος λησμονούνται και σταδιακά αρχίζει ο υλικός φαύλος κύκλος, οι λίγοι να συσσωρεύουν ύλη και οι πολλοί να προσπαθούν να οικειοποιηθούν τα αγαθά των λίγων.

Μέσα όμως στον υλικό αυτό φαύλο κύκλο, επειδή απουσιάζει η πολυποικιλία της φύσης και του πνεύματος ο άνθρωπος γιγαντώνει το κράτος και την εξάρτησή του από την νομενκλατούρα με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ανάπτυξη και ανθρωπιστική εξέλιξη, αλλά δυστυχία, εξάρτηση και οι σοβιετικές συνθήκες πενιχρών μισθών, δωματιάκια 2Χ2 (κάτι που αρχίζει να επισυμβαίνει και στην Ευρώπη). 

Όμως το αποτέλεσμα είναι νομοτελειακό. Επειδή ο κύκλος της αριστεράς και του καπιταλισμού έχει μόνο υλική μορφή και υπόστρωμα σταδιακά όλα γίνονται υλικά και όπως λέει ο Αριστοφάνης, σε τέτοια παιχνίδια ύλης πονηρά επικρατεί ο περισσότερη ύλη έχων. Επειδή καταργούνται οι αξίες του πνεύματος η αριστερά αφομοιώνεται από τον καπιταλισμό διότι η ύλη μέσα από την κυκλική της κίνηση μπορεί να καταλήξει στον οποιοδήποτε. Άρα ο αριστερός καπιταλιστής ευτυχεί έχων την ύλη στα χέρια του και μέσα από την κυκλική κίνηση της ύλης εναλλάσσει τις θέσεις του με το δεξιό αριστερό διότι μέσα στον κύκλο όλοι θα παίξουν όλους τους υλικούς ρόλους εξουσίας.

Δυστυχείς όπως πάντα μέσα στην ιστορία είναι οι πολλοί οι οποίοι βλέπουν το πραγματικό πρόσωπο της αριστεράς αλλά επειδή έχουν ξεχάσει το πνεύμα θεωρούν ότι δεν μπορεί κάποιο λάθος κάνουν. Δεν κάνουν λάθος, αυτή νομοτελειακά είναι η εσχατολογική αριστερά, είναι οι άνθρωποι οι οποίοι υπό το βάρος της ύλης γεννούν και ανακυκλώνουν την εξουσία.

Το ωραίο και το καλό θα επέλθει μόνον μέσα από το πλατωνικό σπήλαιο όταν ο άνθρωπος έλθει και πάλι σε επαφή με το Ον και το Είναι το φωτός του πνεύματος.

Διότι ο άνθρωπος είναι φυτό κατά τον Πλάτωνα που έχει τις ρίζες του στον ουρανό, προοδευτικός είναι ο ακολουθών τη ρήση του Σωκράτους: ας πορευθούμε την άνω οδό προς τας νήσους των μακάρων (θεών και ανθρώπων).

Βασίλειος Μακρυπούλιας