«Εισάκουσέ με, βασιλέα του ν ο ε ρ ο ύ πυρός, Τιτάνα με τα χρυσά ηνία.
Εισάκουσέ με, τ α μ ί α του φωτός, ω άνακτα, που έχεις το κλειδί της ζωογόνου πηγής και εξοχετεύεις από ψηλά π λ ο ύ σ ι ο ρ ε ύ μ α α ρ μ ο ν ί α ς στους υλαιούς Κόσμους.
Εισάκουσέ με.Γιατί εσύ που βρίσκεσαι πάνω από την μεσαία έδρα του α ι θ έ ρ α και κατέχεις τον καρδιαίο πολυφεγγή κύκλο του Κόσμου, γέμισες τα πάντα με την δική σου εγερσίνοη π ρ ό ν ο ι α.
(...) Θεών άριστε, στεφανωμένε με πυρ, όλβιε Δαίμονα, εικόνα του πανγγενέτη θεού, αναγώγιε των ψ υ χ ώ ν, άκουσέ με και καθάρισέ με για πάντα από κάθε αμαρτία.
Δέξου την πολυδάκρυτη ικεσία μου και σώσε με από τις λυγρές κηλίδες, φύλαγέ με μακριά από τις Ποινές, καταπραΰνοντας το γρήγορα κινούμενο όμμα της Δίκης που δέρκει τα πάντα.
Με την δική σου αλεξίκακη αρωγή να χαρίζεις για πάντα στην ψυχή μου αγνό φως, που χαρίζει πολύ ό λ β ο, σκορπίζοντας την γεννημένη από δ η λ η τ ή ρ ι ο α χ λ ή που είναι όλεθρος για τους β ρ ο τ ο ύ ς.
Χάρισέ ακόμη την ακεραιότητα και την αγλαόδωρη υ γ ε ί α στο σώμα μου, και οδήγησέ με σε ευκλεή μονοπάτια, ώστε μέσα στους θεσμούς των προγόνων να φροντίζω για τα δώρα των ερασιπλόκαμων Μουσών.
Και δώσε μου άνακτα, εάν το θέλεις, ακλόνητο ό λ β ο από την εράσμια
Ε υ σ έ β ε ι α.
Όλα δύνασαι να τα τελέσεις εύκολα.
Γιατί έχεις κρατερή και απείριτη άλκη. Και αν έρχεται προς εμάς κάποιο κ α κ ό προερχόμενο από την άτρακτο της Μοίρας, που πορεύεται ελικοειδώς, κάτω από τα αστεροδίνητα νήματα, διώχνετο εσύ με την μεγάλη σου ριπή.»
(...) Θεών άριστε, στεφανωμένε με πυρ, όλβιε Δαίμονα, εικόνα του πανγγενέτη θεού, αναγώγιε των ψ υ χ ώ ν, άκουσέ με και καθάρισέ με για πάντα από κάθε αμαρτία.
Δέξου την πολυδάκρυτη ικεσία μου και σώσε με από τις λυγρές κηλίδες, φύλαγέ με μακριά από τις Ποινές, καταπραΰνοντας το γρήγορα κινούμενο όμμα της Δίκης που δέρκει τα πάντα.
Με την δική σου αλεξίκακη αρωγή να χαρίζεις για πάντα στην ψυχή μου αγνό φως, που χαρίζει πολύ ό λ β ο, σκορπίζοντας την γεννημένη από δ η λ η τ ή ρ ι ο α χ λ ή που είναι όλεθρος για τους β ρ ο τ ο ύ ς.
Χάρισέ ακόμη την ακεραιότητα και την αγλαόδωρη υ γ ε ί α στο σώμα μου, και οδήγησέ με σε ευκλεή μονοπάτια, ώστε μέσα στους θεσμούς των προγόνων να φροντίζω για τα δώρα των ερασιπλόκαμων Μουσών.
Και δώσε μου άνακτα, εάν το θέλεις, ακλόνητο ό λ β ο από την εράσμια
Ε υ σ έ β ε ι α.
Όλα δύνασαι να τα τελέσεις εύκολα.
Γιατί έχεις κρατερή και απείριτη άλκη. Και αν έρχεται προς εμάς κάποιο κ α κ ό προερχόμενο από την άτρακτο της Μοίρας, που πορεύεται ελικοειδώς, κάτω από τα αστεροδίνητα νήματα, διώχνετο εσύ με την μεγάλη σου ριπή.»
Απόσπασμα ύμνου του Πρόκλου ΕΙΣ ΗΛΙΟΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου