ΑΝΕΛΕΗΤΟΣ

«Αρχίζεις να καταλαβαίνεις τι κόσμο δημιουργούμε; Είναι ένας κόσμος φ ό β ο υ και π ρ ο δ ο σ ί α ς και β α σ α ν ι σ τ η ρ ί ω ν. Ένας κόσμος καταπιεστών και καταπιεζόμενων, ένας κόσμος που, όσο τελειοποιείται, θα γίνεται ολοένα περισσότερο α ν ε λ έ η τ ο ς.

Η πρόοδος στο δικό μας κόσμο θα σημαίνει πρόοδο προς περισσότερο π ό ν ο.
Οι παλαιότεροι πολιτισμοί ισχυρίζονταν πως ήταν θεμελιωμένοι στην αγάπη και τη δικαιοσύνη.
Ο δικός μας είναι θεμελιωμένος στο μ ί σ ο ς.
Στο δικό μας κόσμο δε θα υπάρχουν άλλα συναισθήματα εκτός από τον φόβο, την οργή, τη θριαμβολογία και την ταπείνωση.
Όλα τ’ άλλα θα τα καταπνίξουμε – όλα.
Σπάσαμε τους δ ε σ μ ο ύ ς που ένωναν τους γονείς με τα παιδιά, τους άντρες με τους άντρες, τον άντρα με τη γυναίκα.
Κανένας δεν τολμά πια να ε μ π ι σ τ ε υ τ ε ί τη γυναίκα του, το παιδί του ή το φίλο του.»

Τζώρτζ Όργουελ, 1984