Ορφικός Ύμνος προς τη Ρέα.Την Μητέρα των Θεών

"Σεβαστή Ρέα θυγατέρα του Πρωτόγονου με τις πολλές μορφές,
συ πού το ιερό άρμα σου οδηγεί το λιοντάρι, 
πού φονεύει τον ταύρο κάνεις θόρυβο
με το κτύπημα τύμπανων και αγαπάς τη μανία. 
είσαι ή κόρη πού κροτείς με τον χαλκό...
Η μητέρα του βασιλιά Διός του Ολυμπίου που έχει την ασπίδα εντιμότατη, 
έχεις λαμπρή μορφή, ευτυχισμένη σύζυγος του Κρόνου 
πού χαίρεσαι στα βουνά καί με τις φρικτές κραυγές των ανθρώπων
ώ Ρέα βασίλισσα των πάντων, πού διεγείρεις το θόρυβο της μάχης, 
ίσχυρόκαρδη εσύ
σώζεις με τα ψέματα, απολυτρώνεις, 
είσαι ή πρωτογενής η μητέρα των θεών και των
φθαρτών ανθρώπων.
Διότι από σένα προέρχονται και ή γη και ο υπεράνω αυτής πλατύς ουρανός
και ο πόντος και οί άνεμοι αγαπάς το τρέξιμο, έχεις αεριώδη μορφή
'Ελα, μακαρία θεά για σωτηρία μας με καλόβουλη διάθεση και φέρε μας την ειρήνη με
ευτυχισμένους καιρούς και στείλε στα πέρατα της γης ο,τι είναι άχρηστο σε εμάς και τις
καταστροφές."

 Πότνα Ῥέα, ѳύγατερ πολυμόρφου Πρωτογόνοιο,
ἥτ' ἐπὶ ταυροφόρον ἱερότροχον ἅρμα τιταίνεις,
τυμπανόδουπε, φιλοιστρομανές, χαλκόκροτε κούρη,
μῆτερ Ζηνὸς ἄνακτος Ὀλυμπίου, αἰγιόχοιο,
πάντιμ', ἀγλαόμορφε, Κρόνου σύλλεκτρε μάκαιρα,
οὔρεσιν ἣ χαίρεις ѳνητῶν τ' ὀλολύγμασι φρικτοῖς,
παμβασίλεια Ῥέα, πολεμόκλονε, ὀμβριμόѳυμε,
ѱευδομένη, σώτειρα, λυτηριάς, ἀρχιγένεѳλε,
μήτηρ μέν τε ѳεῶν ἠδὲ ѳνητῶν ἀνѳρώπων·
ἐκ σοῦ γὰρ καὶ γαῖα καὶ οὐρανὸς εὐρὺς ὕπερѳεν
καὶ πόντος πνοιαί τε· φιλόδρομε, ἀερόμορφε·
ἐλѳέ, μάκαιρα ѳεά, σωτήριος εὔφρονι βουλῆι
εἰρήνην κατάγουσα σὺν εὐόλβοις κτεάτεσσι,
λύματα καὶ κῆρας πέμπουσ' ἐπὶ τέρματα γαίης.