Θεόφραστου χαρακτήρες: Ο ασυγχρόνιστος

[Έλλειψη συγχρονισμού είναι η επιλογή χρονικής στιγμής, που ενοχλεί εκείνους που συναντώνται] (με τον ασυγχρόνιστο),ενώ ο ασυγχρόνιστος το είδος του ανθρώπου, ο οποίος έρχεται να ζητήσει συμβουλές, την ώρα που κάποιος είναι απασχολημένος. Στην ερωμένη του κάνει καντάδα, ενώ αυτή..,
έχει πυρετό.  
Πηγαίνει σε κάποιον που μόλις έχασε κάποια υπόθεση εγγύησης και τον παρακαλεί να εγγυηθεί και γι᾽ αυτόν. 
Όταν είναι να καταθέσει ως μάρτυρας στο δικαστήριο, προσέρχεται σε χρόνο κατά τον οποίο η υπόθεση έχει ήδη κριθεί.  
Όταν είναι καλεσμένος σε γάμο, αυτός κατηγορεί το γένος των γυναικών.  
Προσκαλεί σε περίπατο κάποιον, ο οποίος μόλις έχει φτάσει μετά από μακρά οδοιπορία.
 Είναι ικανός να φέρει αγοραστή που δίνει περισσότερα χρήματα σε κάποιον, ο οποίος έχει ήδη πουλήσει το εμπόρευμά του.  
Σηκώνεται και προσπαθεί να διαφωτίσει πάλι από την αρχή ανθρώπους που έχουν ήδη ακούσει και κατανοήσει κάποια υπόθεση.  
Είναι πρόθυμος να φροντίσει για τη διεκπεραίωση κάποιας υπόθεσης, για την οποία ο άλλος δεν επιθυμεί να έρθει εις πέρας, ντρέπεται όμως και να το αρνηθεί. 
Έρχεται και ζητά τον τόκο, την ώρα που οι άλλοι κάνουν θυσία κι έχουν έξοδα.  
Όταν μαστιγώνουν κάποιον δούλο, αυτός στέκεται δίπλα και αναφέρει ότι και ένας δικός του δούλος, όταν μαστιγώθηκε κάποτε με τον ίδιο τρόπο, πήγε και κρεμάστηκε.  Όταν παρευρίσκεται σε κάποια υπόθεση διαιτησίας, κάνει τους αντιδίκους να έρθουν σε σύγκρουση μεταξύ τους, ενώ και οι δύο πλευρές είχαν την πρόθεση να συμφιλιωθούν.  
Όταν θέλει να χορέψει, προσκολλάται σε κάποιον που δεν έχει ακόμη μεθύσει."


 [Ἡ μὲν οὖν ἀκαιρία ἐστὶν ἐπίτευξις ‹χρόνου› λυποῦσα τοὺς ἐντυγχάνοντας,]  ὁ δὲ ἄκαιρος τοιοῦτός τις, οἷος ἀσχολουμένῳ προσελθὼν ἀνακοινοῦσθαι.  καὶ πρὸς τὴν αὑτοῦ ἐρωμένην κωμάζειν πυρέττουσαν.  καὶ δίκην ὠφληκότα ἐγγύης προσελθὼν κελεῦσαι αὑτὸν ἀναδέξασθαι.  καὶ μαρτυρήσων παρεῖναι τοῦ πράγματος ἤδη κεκριμένου.  καὶ κεκλημένος εἰς γάμους τοῦ γυναικείου γένους κατηγορεῖν. καὶ ἐκ μακρᾶς ὁδοῦ ἥκοντα ἄρτι παρακαλεῖν εἰς περίπατον. δεινὸς δὲ καὶ προσάγειν ὠνητὴν πλείω διδόντα ἤδη πεπρακότι.  καὶ ἀκηκοότας καὶ μεμαθηκότας ἀνίστασθαι ἐξ ἀρχῆς διδάσκων.  καὶ προθύμως δὲ ἐπιμεληθῆναι, ἃ μὴ βούλεταί τις γενέσθαι, αἰσχύνεται δὲ ἀπείπασθαι.  καὶ θύοντας καὶ ἀναλίσκοντας ἥκειν τόκον ἀπαιτήσων. καὶ μαστιγουμένου οἰκέτου παρεστὼς διηγεῖσθαι ὅτι καὶ αὑτοῦ ποτε παῖς οὕτω πληγὰς λαβὼν ἀπήγξατο.  καὶ παρὼν διαίτῃ συγκρούειν, ἀμφοτέρων βουλομένων διαλύεσθαι. ] καὶ ὀρχησόμενος ἅψασθαι ἑτέρου μηδέπω μεθύοντος.

ΘΕΟΦΡΑΣΤΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ- ΜΤΦΡ.ΣΤΑΥΡΟΣ ΓΚΙΡΓΚΕΝΗΣ- ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΖΗΤΡΟΣ