«Ο θεός, λέει ο Αχιλλεύς Τάτιος στα Κατά Λευκίππην και Κλειτοφώντα, αρέσκεται συχνά να αποκαλύπτει, καθ’ ύπνον, το μέλλον στους ανθρώπους
– όχι για να αποφύγουν έτσι το κακό, αφού κ α ν ε ί ς δεν μπορεί να είναι πιο δυνατός από τη Μοίρα – αλλά για να αντέξουν ευκολότερα τον πόνο τους.
Διότι όσα συμβαίνουν απότομα και αναπάντεχα, όλα μαζί αναστατώνουν τον νου με την βιαιότητα του πλήγματος και τον πνίγουν.
Ενώ εκείνο που κανείς περιμένει πριν το υποστεί, μπορεί, με τη βαθμιαία εξοικείωση, να αμβλύνει τη θλίψη»
– όχι για να αποφύγουν έτσι το κακό, αφού κ α ν ε ί ς δεν μπορεί να είναι πιο δυνατός από τη Μοίρα – αλλά για να αντέξουν ευκολότερα τον πόνο τους.
Διότι όσα συμβαίνουν απότομα και αναπάντεχα, όλα μαζί αναστατώνουν τον νου με την βιαιότητα του πλήγματος και τον πνίγουν.
Ενώ εκείνο που κανείς περιμένει πριν το υποστεί, μπορεί, με τη βαθμιαία εξοικείωση, να αμβλύνει τη θλίψη»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου