Στο έργο του Ησιόδου "Έργα και Ημέρες" πληροφορούμαστε πως το γένος των ανθρώπων που τώρα ζει εδώ στην γη είναι το πέμπτο γένος, το λεγόμενο σ ι δ η ρ ο ύ ν. Πέντε γένη ή είδη ανθρώπων διαδέχονται στη διάρκεια του χρόνου το ένα το άλλο σε μια πορεία σταδιακής κατάπτωσης. Τα τέσσερα από τα γένη αντιστοιχούν σε ισάριθμα μέταλλα (χρυσός, άργυρος, χαλκός, σίδηρος).
Πριν από το τελευταίο όμως παρεμβάλλεται ένα επιπλέον γένος, το ηρωικό, για να ενταχθούν σ᾽ αυτό οι ήρωες που σύμφωνα με τους μύθους των Ελλήνων πολέμησαν στη Θήβα και στην Τροία. Τα σημάδια της φθίνουσας πορείας του ανθρώπινου γένους εντοπίζονται κάθε φορά στον βαθμό της ηθικής κατάπτωσης, της πρόωρης γήρανσης και της άδοξης μεταθανάτιας ζωής.
Το πέμπτο γένος στο οποίο ανήκουμε θα αφανιστεί επίσης.
Όταν η Αιδώς και η Νέμεσις θα φύγουν και θα ανέβουν στον κόσμο των θεών αφήνοντας μόνους τους ανθρώπους.
Και αν αναρωτιόμαστε γιατί οι Ύβρεις που διαπράττονται γύρω μας χωρίς καμμία Αιδώ και γιατί η Νέμεσις αργεί ή δεν εμφανίζεται, ίσως θα πρέπει να ξανασκεφτούμε πως αυτό το γένος, αυτός ο κύκλος των παθών να ήρθε η στιγμή που θα κλείσει.
Που θα αφανιστεί όπως τα προηγούμενα τέσσερα γένη.
Ίσως γιατί η Αιδώς και η Νέμεσις "φύγανε
μακριά από πλατείες και δρόμους" όπως μας λέει ο Θείος Ησίοδος.
Ας διαβάσουμε το απόσπασμα:
"Ο Δίας όμως θα αφανίσει κι αυτό το γένος των βροτών·
όταν τα νήπια θα γεννιούνται με κροτάφους γκρίζους·
ούτε ο γονιός θα μοιάζει του παιδιού του μήτε και τα παιδιά με τους γονείς·
ο ξένος στον φιλόξενο, ο σύντροφος στον σύντροφο μήτε κι ο αδελφός στον αδελφό δεν θα ᾽ναι φίλος πια που ήταν άλλοτε ο κανόνας.
Θα τους καταφρονούν τους γέροντες γονείς οι απόγονοί τους, θα τους χλευάζουν ξεστομίζοντας λόγια βαριά, άσπλαχνοι, ανίδεοι μπροστά στον φόβο του θεού·
σ᾽ εκείνους που τους γέννησαν, όταν γεράσουν, δεν θα αποδώσουν τα τροφεία τους·
καμιά αρετή ευορκίας, δικαιοσύνης, καλοσύνης·
αντίθετα, θα δείχνουν την εκτίμησή τους σ᾽ όποιον θα πράξει το κακό·
το δίκιο καθενός η δυνατή γροθιά· θα λείψει κι η ντροπή·
θα βλάφτει ο τιποτένιος τον καλύτερό του, με δόλια λόγια ξεγελώντας τον, και θα ορκίζεται αποπάνω·
ο φθόνος μόνον θα συντροφεύει τους ανθρώπους μες στη συμφορά τους κακόγλωσσος, χαιρέκακος, μνησίκακος.
Και τότε προς τον Όλυμπο, μακριά από πλατείες και δρόμους, καλύπτοντας με τον λευκό τους πέπλο την ωραία θωριά τους, εγκαταλείποντας για πάντα τους ανθρώπους,
θα φύγουν και θ᾽ ανέβουν στον κόσμο των θεών η Αιδώς κι η Νέμεση.
Ό,τι θα μείνει, θα ᾽ναι μόνο βάσανα πικρά, κλήρος για τους απόκληρους βροτούς, δεν θα υπάρξει στα δεινά τους σωτηρία καμιά".
όταν τα νήπια θα γεννιούνται με κροτάφους γκρίζους·
ούτε ο γονιός θα μοιάζει του παιδιού του μήτε και τα παιδιά με τους γονείς·
ο ξένος στον φιλόξενο, ο σύντροφος στον σύντροφο μήτε κι ο αδελφός στον αδελφό δεν θα ᾽ναι φίλος πια που ήταν άλλοτε ο κανόνας.
Θα τους καταφρονούν τους γέροντες γονείς οι απόγονοί τους, θα τους χλευάζουν ξεστομίζοντας λόγια βαριά, άσπλαχνοι, ανίδεοι μπροστά στον φόβο του θεού·
σ᾽ εκείνους που τους γέννησαν, όταν γεράσουν, δεν θα αποδώσουν τα τροφεία τους·
καμιά αρετή ευορκίας, δικαιοσύνης, καλοσύνης·
αντίθετα, θα δείχνουν την εκτίμησή τους σ᾽ όποιον θα πράξει το κακό·
το δίκιο καθενός η δυνατή γροθιά· θα λείψει κι η ντροπή·
θα βλάφτει ο τιποτένιος τον καλύτερό του, με δόλια λόγια ξεγελώντας τον, και θα ορκίζεται αποπάνω·
ο φθόνος μόνον θα συντροφεύει τους ανθρώπους μες στη συμφορά τους κακόγλωσσος, χαιρέκακος, μνησίκακος.
Και τότε προς τον Όλυμπο, μακριά από πλατείες και δρόμους, καλύπτοντας με τον λευκό τους πέπλο την ωραία θωριά τους, εγκαταλείποντας για πάντα τους ανθρώπους,
θα φύγουν και θ᾽ ανέβουν στον κόσμο των θεών η Αιδώς κι η Νέμεση.
Ό,τι θα μείνει, θα ᾽ναι μόνο βάσανα πικρά, κλήρος για τους απόκληρους βροτούς, δεν θα υπάρξει στα δεινά τους σωτηρία καμιά".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου