Προσφορές, τιμές και επικλήσεις στους θεούς. Επισκέψεις σε ναούς και αρχαίους τόπους δύναμης. Συζητήσεις, κοινοποιήσεις, εορτασμοί και τήρηση των κανόνων και των παραδομένων από τους προγόνους μας. Αναζητήσεις, βιβλία, δίψα για γνώση, ομιλίες. Μα πάνω από όλα κάλεσμα και συνομιλία μαζί τους, αυτός είναι ο δρόμος για το σπίτι των θεών. Μια συνομιλία που δεν δύναται να συμβεί όσο θα συνεχίζουμε να ανακατεύουμε το βάθος της ψυχής μας σε βόθρους καθαρτήριους. Να την τοποθετούμε στα βαλτωμένα νερά της θνητής ετούτης ύπαρξης, με καθημερινά βρώμικα λόγια και σκέψεις που δεν αρμόζουν στο αθάνατο μέσα μας.
Με πράξεις διάσπασης από το συν-Ολον, μιλώντας φλύαρα και ακατάπαυστα για το δίκαιο των θεών, έχοντας όμως ισοπεδώσει το δίκαιο της ψυχής μας και των ανθρώπων γύρω μας.
Η αγωνία της Ευφημίας και του Κλέους και της υστεροφημίας που δυστυχώς έχει γίνει σκοπός , η αγωνία μας πως φεύγοντας ή όσο ακόμη ζούμε εδώ-σε ετούτη την διφορούμενη ύπαρξη-, να αναγνωριστεί ο βίος και το έργο μας είθε να αφορούν έργα μόνο αιώνια και αθάνατα.
Και όχι μια θνητή φήμη που τροφοδότησε ο Μέγας εγωισμός μας. Γιατί αυτά τα παραπάνω είναι έργα δούλων και διόλου δεν μας αρμόζουν. Είναι ενάντια στην Σύν-δεση με τους θεούς. Ενάντια στην Πορεία.
Ενάντια σε αυτό που βογκάει να μας βγάλει από την λήθη και να μας θυμίσει πως πρέπει να επιστρέψουμε στην θεία φύση μας.
Και ποιος λογικός άνθρωπος, αν το σκεφτεί φρόνιμα, θα ήθελε να συναντήσει αυτό τον πόλεμο στον δρόμο του;
Όμως τελικά ποιοί είδαν τους θεούς;
Οι ήσυχοι θα απαντήσω. Οι σιωπηλοί. Οι απλοί. Αυτοί που ξέπλυναν κάθε έπαρση, κάθε αλαζονεία, κάθε εμπάθεια, κάθε προσμονή φήμης.
Αυτοί που αναζήτησαν και κατάλαβαν πως το αιώνιο είναι η στιγμή.
Αυτοί που φύγανε από τον κυκλωτικό χορό του φθόνου.
Αυτοί που πέθαναν πάνω από μία φορά σκοτώνοντας μαζί και τα τέρατα μέσα τους.
Αυτοί που δεν ντράπηκαν να δείξουν τον ατελή εαυτό τους.
Αυτοί είναι που έχουν ελπίδα να λάβουν την σύνδεση με τους θεούς. Γιατί κανείς θεός δεν ζήτησε ποτέ να συναντηθεί με το τέλειο.
Οι θεοί εμφανίζονται σε αυτόν που έχει χάσει τα πάντα.
Σε αυτόν που επρόκειτο να χάσει τα πάντα.
Σε αυτόν που θα πεθάνει πολλές φορές ως που να κατάφέρει να παραμείνει ζωντανός.
Ησυχία και σιωπή και απλότητα και ευσέβεια το μονοπάτι που οδηγεί στις σφαίρες και στους χώρους που απλώνονται οι θεοί.
Εκεί θα ήθελα να βρεθώ.
Μεγάλο ταξίδι.
Γιώβη Βασιλική
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου