Όποιος θέλει να τιμήσει την Ελληνική κληρονομιά, αυτή της φιλοσοφίας, της επιστήμης, των πατρώων θεών και θεσμών, θα πρέπει να μπει σε ένα μονοπάτι που απαιτεί όξυνση του νου, δικαιοσύνη και αρετή.
Έναν δρόμο που σκοπό δεν θα έχει την προβολή των όποιων "κατορθωμάτων" προς αναγνώριση και καταξίωση από το (ιντερνετικό) σύνολο, αλλά την σύναψη με τις αρετές και τα παραδομένα από τους προγόνους. Και αυτό διόλου δεν απαιτεί τριβή και επιβεβαίωση από τους πολλούς. Η επιβεβαίωση που δίδεται από το πλήθος, θα έχει ως μόνη επιβράβευση την πλάνη, την λήθη και την διπλή άγνοια στον εκάστοτε αναζητητή.
Διότι, το πόσο Αρεταίοι είναι οι πολλοί και όλοι όσοι ακολουθούν και επικροτούν τις πράξεις των "δημοφιλών", είναι ασαφές και μόνον οι συν-δέοντες με τους θεούς γνωρίζουν τα πρεσβεύοντα. Και τα πρεσβεύοντα στον δρόμο της αληθείας, στον δρόμο τον Ελληνικό δεν είναι εμφανή και προς βρώσιν. Είναι τα αθόρυβα, τα μη φανερά, τα μυστήρια.
Το ελληνικό γίγνεσθαι είναι συνεχή και ατελείωτο. Και θέλει αυτογνωσία και αρετή. Αυτό σημαίνει συνεχή αναζήτηση του «Γνώθι σαυτόν» και κάθαρση από μιαρές σκέψεις και πράξεις. Η αναζήτηση του εαυτού μας, της ουσίας, είναι μυθική. Ως προς το αιώνιο και το συνεχές. Και επιβάλλεται σαν πρώτη αρχή η πάταξη της ανάγκης επιβράβευσης από τους πολλούς. Διότι, ουδέποτε οι πράξεις των ηρώων έγιναν με τον δόλο να αναγνωριστούν , αλλά η αθανασία τους επιτεύχθηκε μέσα από τους άθλους τους, οι οποίοι έγιναν προς όφελος και μόνο της ηθικής υποχρέωσης απέναντι στις αρχές που κλήθηκαν να πρεσβεύουν.
Η λέξη Σ υ ν-δ έ ω προέρχεται από το δέω. Υπήρχαν δύο δέω στα αρχαία, ένα που σημαίνει ενώνω, δένω, συν-δέω, και ένα που σημαίνει έχω έλλειψη, ανάγκη, γι' αυτό και ζητώ, ικετεύω.
Σ υ ν δ έ ω σημαίνει κυριολεκτικά δένω μαζί δύο ή περισσότερα/-ους, εξ ου και το δέομεν -δέηση- δέος, οπότε με το συν-δέω πληρώ μια έλλειψή μου και δέομαι, υμνώ για κάτι που μου λείπει. Το συν είναι της από κοινού συμμετοχής στη δέηση. Δ έ ο μ α ι λοιπόν για μια εποχή από-σύνδεσης από διαδικτυακές και ολογραφικές πλατφόρμες και συν-δέομαι ουσιαστικά και εν τω βάθει με την κληρονομιά των πατρώων θεσμών. Συν-δέομαι για ένα όραμα, για την στιγμή που θα απέχουμε από την σύν- δεση του διαδικτύου και θα συνδεθούμε με τους γύρω μας. Θα συν-δεηθούμε στους θεούς. Όσοι συν-δεηθούν έχουν κάνει το πρώτο βήμα σε αυτήν την πορεία προς τα πεδία των ηρώων. Η πορεία όμως προς τα Ηλύσια πεδία δεν είναι στρωμένη με χειροκροτήματα, "λάικς", "μου αρέσει" και "ουάου". Είναι δρόμος κακοτράχαλος και μοναχικός.
Eίθε να αναζητήσουμε τον εαυτό μας σπάζοντας τα κάτοπτρα που πολλαπλασιάζουν το είδωλό του.
Είθε να κληθούμε ως άλλοι Ηρακλείδες να αθληθούμε, νικώντας τα τέρατα του κόσμου (μας).
Είθε να συν-δεηθούμε στην πορεία προς τα πεδία των ηρώων, μη ζητώντας επιβεβαίωση και αναγνώριση από το "αόρατο κοινό" του διαδικτύου.
Γιώβη Βασιλική
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου