Υπάρχει μονάχα μία για καθέναν

Υπάρχουν δύο ειδών γυναίκες: η σαγηνεύτρα, που θέλει να συνεχίσει να χορεύει εξωτερικά, ώστε να φαντάζεται πως είναι αληθινή και με ψυχή, δελεάζοντας τον πολεμιστή με σκοπό να τον βεβηλώσει, κι εκείνη που τοποθετεί την αιωνιότητα της στα χέρια του αγαπημένου της, που πεθαίνει ώστε αυτός να ζήσει, πιστεύει σε αυτόν με πίστη και αγάπη, φαντάζοντας ότι αν εκείνος ανακτήσει την αιωνιότητα του, εκείνος θα καταστήσει κι Αυτήν, επίσης, αθάνατη.Όποιος έχει την καλή τύχη να συναντήσει αυτήν την γυναίκα, θα πρέπει να της ανταποκριθεί με πίστη και τιμή.
Θα πρέπει μια μέρα να προσπαθήσει να επιστρέψει, μέσα από τα τοιχώματα του διάφανου πάγου, πέρα από το κρύο και την θύελλα.
Διότι εκείνη έχει ποντάρει την αθανασία της σε κείνον.
Αλίμονο σε εκείνον που, έχοντας δεχθεί το δώρο της αιωνιότητας στο κύπελλο του Θανάτου, δεν ήταν πιστός σε Αυτήν του και δεν ήταν ικανός να φέρει Αυτήν πίσω στην ζωή.
Υπάρχει μονάχα μία για καθέναν.
Αυτό είναι καταγεγραμμένο σε κάποιο μητρώο του σύμπαντος και δεν μπορεί να αλλάξει, διότι Αυτή είναι εκείνη που αποσπάστηκε από Αυτόν.
Στους γύρους της Αιώνιας επιστροφής δεν είναι πάντοτε δεδομένο αυτοί να ανταμώσουν.
Υπάρχει πιθανότητα ο ένας ή ο άλλος να καταφθάσουν αργά, ή πολύ νωρίς. Μα αν καταφέρουν να ανταμώσουν, όλα θα πρέπει να διακυβευθούν ώστε να την επαναφέρει στην ζωή.
Και είναι έγκλημα να συνεχίσει κανείς να χάνει ζωές σε άλλες αναζητήσεις, διότι καμία δεν μπορεί να αντικαταστήσει την Αυτήν του.

Μ. Σεράνο, "Το βιβλίο της ανάστασης"