Κι έστρεψα την πλάτη μου στους ηγεμόνες

"Η ζωή είναι μια πηγή απόλαυσης· εκεί όμως που από την ίδια πηγή πίνει κι ο όχλος τα πηγάδια δηλητηριάζονται.

Εγώ αγαπώ το κάθε τι που είναι καθαρό· αλλά δε μ' αρέσει να βλέπω τα μισάνοιχτα στόματα και τη δίψα των βρωμερών. Ρίχνουν τη ματιά τους κάτω στο πηγάδι: και τώρα τ' απωθητικό τους χαμόγελο αντανακλά πάνω μου, μεσ' από το πηγάδι. Έχουν δηλητηριάσει το αγιασμένο νερό με την ηδονοφιλία τους, κι όταν αποκαλούν τα βρώμικα όνειρα τους "ηδονή", δηλητηριάζουν ακόμη και τις λέξεις το ίδιο. 

Η φλόγα ειν' απρόθυμη να τιναχτεί όταν βάζουν την υγρή καρδιά τους πάνω στη φωτιά· το ίδιο το πνεύμα βράζει και καπνίζει όταν το πλήθος του όχλου πλησιάζει τη φωτιά. Το φρούτο αρρωσταίνει, σαπίζει κι ανοστίζει στα χέρια τους: και το δέντρο με τον καρπό κλονίζεται και μαραίνεται απ' την κορφή του, κάτω απ' το βλέμμα τους. Και πολλοί απ' αυτούς που αποστράφηκαν τη ζωή, αποστράφηκαν μοναχά τον όχλο: δεν ήθελαν να μοιραστούν το πηγάδι και τη φλόγα και το φρούτο του δέντρου, με τον όχλο. ...

Κι έστρεψα την πλάτη μου στους ηγεμόνες, όταν είδα τι ειν' αυτό που τώρα αποκαλούν εξουσία τους: το να παζαρεύουν και να εμπορεύονται τη δύναμη με τον όχλο!"

Φρίντριχ Νίτσε (Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα) [Μ2, Για τον όχλο]