Η Ειρεσιώνη του Ομήρου

Το συγκεκριμένο τραγούδι που αναφερόταν ως κάλαντα της εποχής του Ομήρου, το διασώζει ο συντάκτης του ψευδηροδοτείου έργου με τίτλο "Βίος του Ομήρου". Στην εισαγωγή, ο συντάκτης του κειμένου αναφέρεται ότι την ειρεσιώνη αυτή την τραγουδούσε ο τυφλός και φτωχός Όμηρος στη Σάμο από αρχοντικό σε αρχοντικό, οδηγούμενος από τα παιδιά που τραγουδούσαν κι αυτά μαζί του...

Μπαίνουμε μέσα στ᾽ αρχοντικό μεγάλου νοικοκύρη,
αντρειωμένου και βροντόφωνου και πάντα ευτυχισμένου.
Ανοίξτε πόρτες μόνες σας, πλούτος πολύ να μπει μέσα,
και με τον πλούτο συντροφιά, χαρά μεγάλη κι ευτυχία
κι ολόγλυκη ειρήνη. τ᾽ αγγειά του όλα γεμάτα να 'ναι
και το ψωμί στη σκάφη να φουσκώνει πάντα και να ξεχειλίζει.
γι᾽ αυτό εδώ το παληκάρι σας η νύφη να 'ρθει θρονιασμένη σε θρονί,
ημίονοι σκληροπόδαροι στο σπιτικο αυτό να σας την κουβαλήσουν,
και να υφαίνει πανί σε αργαλειό με χρυσάργυρες πατήθρες.
σου 'ρχομαι, σου ξανάρχομαι σα χελιδόνι κάθε χρόνο
και στην αυλόθυρά σου στέκομαι .……………………………………
Αν είναι να μας δώσεις τίποτα, καλά και καμωμένα,
αν όχι, δεν θα στεκόμαστε εδώ για πάντα.
γιατί εδώ δεν ήρθαμε για να συγκατοικήσουμε μαζί σου.

Δῶμα προσετραπόμεσθ΄ ἀνδρὸς μέγα δυναμένοιο,
ὃς μέγα μὲν δύναται, μέγα δὲ βρέμει, ὄλβιος αἰεί.
Αὐταὶ ἀνακλίνεσθε θύραι. πλοῦτος γὰρ ἔσεισι
πολλός, σὺν πλούτῳ δὲ καὶ εὐφροσύνη τεθαλυῖα,
εἰρήνη τ᾽ ἀγαθή. ὅσα δ᾽ ἄγγεα, μεστὰ μὲν εἴη,
κυρβέη δ᾽ αἰεὶ κατὰ καρδόπου ἕρποι μᾶζα,
τοῦ παιδὸς δὲ γυνὴ κατὰ διφράδα βήσεται ὕμμιν,
ἡμίονοι δ᾽ ἄξουσι κραταίποδες ἐς τόδε δῶμα,
αὐτὴ δ᾽ ἱστὸν ὑφαίνοι ἐπ΄ ἠλέκτρῳ βεβαυῖα.
νεῦμαί τοι νεῦμαι ἐνιαύσιος ὥστε χελιδὼν
ἕστηκ᾽ ἐν προθύροις ………………………………..
εἰ μέν τι δώσεις. εἰ δὲ μή, οὐχ ἑστήξομεν˙
οὐ γὰρ συνοικήσοντες ἐνθάδ᾽ ἤλθομεν.

Είναι σημαντικό να δούμε την απλότητα των εκφράσεων του κειμένου, αλλά ταυτόχρονα τον πλούτο των νοημάτων αυτών των εκφράσεων, με καταιγισμό ευχών, παντρεμένων ιδανικά και με λογική συνέχεια για το τέλειο αποτέλεσμα.
Αυτό είναι ένα απειροελάχιστο σημείο αναφοράς (σε σχέση με την άπειρη Πραγματεία που μας παρέδωσαν), για να αντιληφθούμε την φιλοσοφία και την κοσμοθεώρηση τους, οι Πρόγονοί μας, χωρίς "εγκλωβισμούς" σε θρησκευτικές αναφορές, αλλά με τοποθετήσεις ουσιαστικές και χρήσιμες για την ακουστική αλλά και την πρακτική ζωή του καθενός.