Ορφικός ύμνος Ηρακλέους

"Ηρακλή Ορμητικέ, μεγαλοδύναμε, δυνατέ Τιτάνα
που έχεις ισχυρά χέρια. ακατάβλητε. που είσαι γεμάτος από τολμηρούς άθλους, 

ποικιλόμορφε, πατέρα του χρόνου, είσαι αιώνιος και παρέχεις ευθυμίαν, 

απόρρητος, θηριώδης, που σε ικετεύουν πολλοί, παντοδύναμος· ..

έχεις πανίσχυρη καρδιά, μεγάλην δύναμιν είσαι τοξότης και μάντις τρώγεις τα πάντα, 

των πάντων γεννήτωρ, υπέρτατος εξ όλων βοηθός εις όλους, 

συ καταπραΰνεις τους ανθρώπους αποδιώκων τα άγρια φύλα  επειδή ποθούσες την ειρήνη, 

που τρέφει τους νέους, και τιμάσαι με λαμπρότητα. 

Είσαι αυτογέννητος. ακούραστος, υπέροχο της γης βλαστάρι.
Εις τους πρωτόγονους άστραψες με λάμψεις, 

ώ θεέ με το μεγάλο όνομα συ γύρω από το κεφάλι σου φέρεις την αυγή και την μαύρη νύχτα 

και έκαμες δώδεκα άθλους από την ανατολή έως την δύσιν 

έχεις μεγάλην πείρα μεταξύ των αθανάτων, είσαι απέραντος και αδιάσειστος 

έλα μακάριε, και φέρε μας όλα τα μαγικά  φάρμακα των ασθενειών 

και βγάλε έξω τις καταστρεπτικές ασθένειες, 

κρατών και κινών κλάδον στο χέρι σου 

και με τα ριπτόμενα ιοβόλα βέλη σου απόδιωξε τις βαρείες μοίρες."

῞Ηρακλες ὀμβριμόθυμε, μεγασθενές, ἄλκιμε Τιτάν, καρτερόχειρ, ἀδάμαστε, βρύων ἄθλοισι κραταιοῖς, αἰολόμορφε, χρόνου πάτερ, † ἀίδιέ τε † ἐύφρων, ἄρρητ᾽, ἀγριόθυμε, πολύλλιτε, παντοδυνάστα, παγκρατὲς ἦτορ ἔχων, κάρτος μέγα, τοξότα, μάντι, παμφάγε, παγγενέτωρ, πανυπέρτατε, πᾶσιν ἀρωγέ, ὃς θνητοῖς κατέπαυσας ἀνήμερα φῦλα διώξας, εἰρήνην ποθέων κουροτρόφον, ἀγλαότιμ[ον], αὐτοφυής, ἀκάμας, γαίης βλάστημα φέριστον, πρωτογόνοις στράψας βολίσιν, μεγαλώνυμε Παιών, ὃς περὶ κρατὶ φορεῖς ἠῶ καὶ νύκτα μέλαιναν, δώδεκ᾽ ἀπ᾽ ἀντολιῶν ἄχρι δυσμῶν ἆθλα διέρπων,   ἀθάνατος, πολύπειρος, ἀπείριτος, ἀστυφέλικτος· ἐλθέ, μάκαρ, νούσων θελκτήρια πάντα κομίζων, ἐξέλασον δὲ κακὰς ἄτας κλάδον ἐν χερὶ πάλλων, πτηνοῖς τ᾽ ἰοβόλοις κῆρας χαλεπὰς ἐπίπεμπε.