Κάποιος
που είχε πάρει από φίλο κάτι για να το ασφαλίσει, σκεφτόταν να του το
στερήσει. Όταν μάλιστα εκείνος τον καλούσε να ορκιστεί, παίρνοντας τα
μέτρα του πήγαινε σε χωράφι. Καθώς βρέθηκε στις πύλες του τείχους, μόλις
είδε κάποιο χωλό να βγαίνει έξω, τον ρώτησε ποιος είναι και που
πηγαίνει...
Όταν αυτός του είπε ότι είναι ο Όρκος και ότι βαδίζει εναντίον των ασεβών, του έκανε δεύτερη ερώτηση, δηλαδή μέσα σε πόσο χρονικό διάστημα συνηθίζει να επισκέπτεται τις πόλεις. Εκείνος είπε:
"Μέσα σε σαράντα χρόνια, κάποτε και τριάντα."
Όταν αυτός του είπε ότι είναι ο Όρκος και ότι βαδίζει εναντίον των ασεβών, του έκανε δεύτερη ερώτηση, δηλαδή μέσα σε πόσο χρονικό διάστημα συνηθίζει να επισκέπτεται τις πόλεις. Εκείνος είπε:
"Μέσα σε σαράντα χρόνια, κάποτε και τριάντα."
Αυτός δεν καθυστέρησε καθόλου τότε
και την επόμενη ημέρα ορκίστηκε ότι δεν έχει πάρει ό,τι του δόθηκε για
ασφάλεια.
Όταν έπεσε στα χέρια του Όρκου και οδηγούνταν από αυτόν σε γκρεμό, τον κατηγορούσε ότι, ενώ του είπε πρωτύτερα ότι έρχεται κάθε τριάντα χρόνια, δεν του είχε δώσει άδεια ούτε για μια ημέρα.
Αυτός απαντώντας είπε:
"Να ξέρεις όμως καλά ότι, όταν είναι να με στενοχωρήσει κάποιος, συνηθίζω να έρχομαι και την ίδια μέρα."
Η διήγηση δείχνει ότι η τιμωρία των ασεβών από κάποιο θεό είναι χρονικά απροσδιόριστη.
Παρακαταθήκην τις λαβὼν φίλου ἀποστερεῖν διενοεῖτο. Καὶ δὴ προσκαλουμένου αὐτὸν ἐκείνου ἐπὶ ὅρκον, εὐλαβούμενος εἰς ἀγρὸν ἐπορεύετο. Γενόμενος δὲ κατὰ τὰς πύλας, ὡς ἐθεάσατό τινα χωλὸν ἐξιόντα, ἐπυνθάνετο αὐτοῦ τίς τε εἴη καὶ ποῖ πορεύοιτο. Τοῦ δὲ εἰπόντος αὑτὸν Ὅρκον εἶναι καὶ ἐπὶ τοὺς ἀσεβεῖς βαδίζειν, ἐκ δευτέρου ἠρώτα διὰ πόσου χρόνου ἐπιφοιτᾶν ταῖς πόλεσι εἴωθεν. Ὁ δὲ ἔφη· Διὰ τεσσαράκοντα ἐτῶν, ἐνίοτε δὲ καὶ τριάκοντα. Καὶ ὃς οὐδὲν μελλήσας τῇ ὑστεραίᾳ ὄμοσε μὴ εἰληφέναι τὴν παρακαταθήκην. Περιπεσὼν δὲ τῷ Ὅρκῳ, καὶ ἀπαγόμενος ὑπ᾿ αὐτοῦ ἐπὶ κρημνόν, ᾐτιᾶτο αὐτὸν ὡς προειπὼν αὐτῷ διὰ τριάκοντα ἐτῶν ἐπιπορεύεσθαι, οὐδὲ πρὸς μίαν ἡμέραν ἄδειαν δέδωκεν. Ὁ δὲ ὑπολαβὼν ἔφη· Ἀλλ᾿ εὖ ἴσθι ὡς, ὅταν μέλλῃ τις ἀνιᾶσαί με, καὶ αὐθημερὸν ἐπιφοιτᾶν εἴωθα.
Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι ἀδιόριστός ἐστιν ἡ κατὰ τῶν ἀσεβῶν ἐκ θεοῦ τιμωρία.
Ο Μύθος του Αισώπου είναι στην εκπομπή της Μυθικής Αναζήτησης Νο6:https://www.youtube.com/watch?v=UppgnVqoQdA
Όταν έπεσε στα χέρια του Όρκου και οδηγούνταν από αυτόν σε γκρεμό, τον κατηγορούσε ότι, ενώ του είπε πρωτύτερα ότι έρχεται κάθε τριάντα χρόνια, δεν του είχε δώσει άδεια ούτε για μια ημέρα.
Αυτός απαντώντας είπε:
"Να ξέρεις όμως καλά ότι, όταν είναι να με στενοχωρήσει κάποιος, συνηθίζω να έρχομαι και την ίδια μέρα."
Η διήγηση δείχνει ότι η τιμωρία των ασεβών από κάποιο θεό είναι χρονικά απροσδιόριστη.
Παρακαταθήκην τις λαβὼν φίλου ἀποστερεῖν διενοεῖτο. Καὶ δὴ προσκαλουμένου αὐτὸν ἐκείνου ἐπὶ ὅρκον, εὐλαβούμενος εἰς ἀγρὸν ἐπορεύετο. Γενόμενος δὲ κατὰ τὰς πύλας, ὡς ἐθεάσατό τινα χωλὸν ἐξιόντα, ἐπυνθάνετο αὐτοῦ τίς τε εἴη καὶ ποῖ πορεύοιτο. Τοῦ δὲ εἰπόντος αὑτὸν Ὅρκον εἶναι καὶ ἐπὶ τοὺς ἀσεβεῖς βαδίζειν, ἐκ δευτέρου ἠρώτα διὰ πόσου χρόνου ἐπιφοιτᾶν ταῖς πόλεσι εἴωθεν. Ὁ δὲ ἔφη· Διὰ τεσσαράκοντα ἐτῶν, ἐνίοτε δὲ καὶ τριάκοντα. Καὶ ὃς οὐδὲν μελλήσας τῇ ὑστεραίᾳ ὄμοσε μὴ εἰληφέναι τὴν παρακαταθήκην. Περιπεσὼν δὲ τῷ Ὅρκῳ, καὶ ἀπαγόμενος ὑπ᾿ αὐτοῦ ἐπὶ κρημνόν, ᾐτιᾶτο αὐτὸν ὡς προειπὼν αὐτῷ διὰ τριάκοντα ἐτῶν ἐπιπορεύεσθαι, οὐδὲ πρὸς μίαν ἡμέραν ἄδειαν δέδωκεν. Ὁ δὲ ὑπολαβὼν ἔφη· Ἀλλ᾿ εὖ ἴσθι ὡς, ὅταν μέλλῃ τις ἀνιᾶσαί με, καὶ αὐθημερὸν ἐπιφοιτᾶν εἴωθα.
Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι ἀδιόριστός ἐστιν ἡ κατὰ τῶν ἀσεβῶν ἐκ θεοῦ τιμωρία.
Ο Μύθος του Αισώπου είναι στην εκπομπή της Μυθικής Αναζήτησης Νο6:https://www.youtube.com/watch?v=UppgnVqoQdA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου