|
Ω Έλληνες, ω θείαι
ψυχαί, που εις τους μεγάλους
κινδύνους φανερώνετε
ακάμαντον ενέργειαν
και υψηλήν φύσιν!..
|
|
|
|
|
|
Πώς από σας καμία
δεν τρέχει τώρα; πώς
κει μέσα εις τα πλεόμενα
δεν ρίχνεσθε, καράβια
των πολεμίων; |
|
|
|
|
|
Πώς, πώς της ταλαιπώρου
πατρίδος δεν πασχίζετε
να σώσῃτε τον στέφανον
από τα χέρια ανόσια
ληστών τοσούτων; |
|
|
|
|
|
Είναι πολλά τα πλήθη των
και φοβερά εις την όψιν,
αλλ' ένας Έλλην δύναται,
ένας άνδρας γενναίος
να τα σκορπίση. |
|
|
|
|
|
Όποιος την δάφνην θέλει
αθάνατον της δόξης,
όποιος δάκρυα δια τ' έθνος του
έχει, δια δε την μάχην
νουν και καρδίαν·
Απόσπασμα από το ποίημα του Α.Κάλβου-Τα ηφαίστεια. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου