Η Ιθάκη είναι ο σκοπός του μύστη.

 "Τα Ομηρικά έπη θυσιάστηκαν -όπως και τόσα άλλα ιερά κείμενα των Ελλήνων- στο βωμό των σχολικών μαθημάτων. Θεωρώ ότι είναι ιερά κείμενα τα οποία έθεσαν το ερώτημα περί του Είναι (Ιλιάδα) αλλά και περί της ύπαρξης (Οδύσσεια).
Ο ήρωας με το θείο νου του, επικοινωνεί με τις δυνάμεις του Όντος στη γη, νικά τις αντίθετες των θείων δυνάμεις και καταλαμβάνει τους χώρους της ιεράς ψυχής του Όντος μέσα από τη βούληση και την πράξη.
Η είσοδος στην ιερά ψυχή του Όντος (Τροία) είναι μυστική και αυστηρά εσωτερική (Δούρειος Ίππος). Όμως ο δρόμος προς την κατάκτηση της ιεράς θέσης στον ανώτερο κόσμο του Είναι περνά από τη μη-λήθη (Λωτοφάγοι) τον έλεγχο του νοός (Αίολος) τη διπλή ανάμνηση και πορεία (ενάντια στην μονοδιάσταση του Κύκλωπος) την αυτογνωσία (Λαιστρυγόνες) την υπέρβαση του καλού και του κακού (Σκύλλα και Χάρυβδη). Δεν υπάρχουν αντίθετα, όλα είναι η οδός προς το Όν. 
Η Οδύσσεια εγέννησε το σκοπό, η Ιθάκη είναι ο σκοπός του μύστη. Η Οδύσσεια είναι ιερό βιβλίο μυστών και οντολογικών ανθρώπων.
Η Επιφάνεια και η Θεοφάνεια δεν θα λεγόταν εάν δεν υπήρχαν μύστες που επικοινωνούσαν με τις ιερές δυνάμεις του Εκεί. Η ανακάλυψη του Είναι (Ιλιάδα) φέρει το σκοπό (Ιθάκη). Ο άνθρωπος ανακαλύπτει τις εσωτερικές ιδέες του Όντος και επιθυμεί την πορεία προς τα εκεί.
Ο ήρωας με ξίφος και καράβι είναι σύμβολο. 
Ο Αχιλλέας είναι ο προ-Πλωτίνος, το ξίφος είναι η βούληση και το καράβι είναι η οδός".

Βασίλης Μακρυπούλιας