ΟΙ ΒΑΛΒΙΔΕΣ ΑΠΟΣΥΜΠΙΕΣΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΩΤΗΡΕΣ

 Αναρωτήθηκα πότε θα ξεχυλίσει το ΠΟΤΑΜΙ της ΟΡΓΗΣ. Και τι στο καλό, πόσο δυνατά ΦΡΑΓΜΑΤΑ έχουν φτιάξει και το συγκρατεί;  Και έδωσα μόνη τις απαντήσεις.Τα φράγματα αυτά που ΣΥΓΚΡΑΤΟΥΝ την οργή ως επί το πλείστο χτίζονται πάνω στους δύο κυρίαρχους: τον ΦΟΒΟ και την ΕΛΠΙΔΑ.
Ο ΦΟΒΟΣ μήπως χαθεί το βρεγμένο ξεροκόμματο που έχουμε και μασουλάμε. Και η ΕΛΠΙΔΑ πως κάποιος θα μας ΣΩΣΕΙ.
Ένας ΣΩΤΉΡΑΣ. Έτσι, κατά καιρούς ο ΣΩΤΗΡΑΣ είχε πολλά ονόματα:
Καραμανλής, Παπαδόπουλος, Τσοβόλας, Αντρέας, Μητσοτάκης, Σώρρας, Καρατζαφέρης, ΓΑΠ, Τσίπρας, Μιχαλολιάκος, Βελόπουλος, Καμμένος, Κούλης, ΤΡΑΜΠ.
Όλοι οι παραπάνω και χιλιάδες άλλοι, που εγώ τους λέω φράγματα, δούλεψαν σαν ΒΑΛΒΙΔΕΣ ΑΠΟΣΥΜΠΙΕΣΗΣ.
Τι ήθελε ο λαός; Να ακουστεί; Να δικαιωθεί; Να εκτονωθεί; Να σωθεί;
"Ρίξτε του έναν σωτήρα να φωνάζει εκ μέρους του και θα τον κρατήσεις τέλεια αλυσοδεμένο", είπαν "και άφησε τον να τάζει λαγούς με πετραχήλια όπως: δικαιοσύνη και ισότητα".
Στην συνέχεια, όλοι οι "σωτήρες", μόλις εκπληρώσουν την αποστολή τους ως ΒΑΛΒΙΔΕΣ ΑΠΟΣΥΜΠΙΕΣΗΣ, φεύγουν ανάλογα με την συμφωνία που εξαρχής έχουν κάνει: σαν ήρωες, σαν εγκληματίες, σαν βλαμμένοι.
Και εμείς, περιμένουμε τον επόμενο ΣΩΤΉΡΑ, μασουλώντας ξεροκόμματα, σαν μικρά και φοβισμένα ανθρωπάκια.
Ή ανθρωπάρια.
Ή δειλοί.
Ή απλά λαπάδες.
Άξιοι υπόδουλοι! Απλά άξιοι!

Γιώβη Βασιλική