Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Οινώνη είναι γνωστή μία Νύμφη (Ορεάδα) του βουνού `Ιδη της Τρωάδας, κόρη του ποτάμιου θεού Κεβρήνος (παραπόταμος του Σκάμανδρου) ή του Οινέα...
Η Οινώνη υπήρξε σύμφωνα με τον μύθο ερωμένη του Απόλλωνα και πρώτη σύζυγος του Πάρι. Νέος ο Πάρις, ερωτεύθηκε την Οινώνη, η οποία είχε το χάρισμα της μαντικής και της γνώσης των ιαματικών βοτάνων, ιδιότητες που της έδωσε ο Απόλλωνας ως έπαθλο για την παρθενία της, ή κατά άλλη εκδοχή η θεά Ρέα.
Η Οινώνη είχε γίνει ερωμένη του Πάρι όταν ο τελευταίος έβοσκε βοοειδή στην περιοχή. Γοητευμένη από την ομορφιά του η νύμφη Οινώνη, με γνώσεις μαντικής και ιατρικής, τον ερωτεύεται και γίνεται μόνιμη σύντροφός του στη βοσκή και το κυνήγι. Εκείνος σκαλίζει το όνομά της πάνω στις λεύκες και τις βελανιδιές και οι δυο τους διασκεδάζουν, βάζοντας τους ταύρους του ν' αγωνίζονται μεταξύ τους. Στο τέλος κάθε αναμέτρησης ο νικητής ταύρος βρίσκεται με άνθη στα κέρατα και ο ηττημένος μ' άχυρα.
Από το μύθο της αγάπης των δυο νέων φαίνεται να είναι επηρεασμένος και ο Λόγγος (3ος αι.μ.χ), συγγραφέας του βουκολικού ειδυλλίου “Δάφνις και Χλόη”. Με την Οινώνη ο Πάρις απέκτησε ένα γιο, τον Κόρυθο, του οποίου το τέλος έρχεται λίγο αργότερα από το χέρι του ίδιου του πατέρα του, του Πάρι..
Οι δυο νέοι η Οινώνη και ο Πάρις είναι ευτυχισμένοι πάνω στην Ίδη, μέσα στη φύση, ανάμεσα στα ποίμνια του Πριάμου, όταν τη ζωή τους έρχεται να ταράξει ένα χρυσό μήλο, γραμμένο με ολόχρυσα γράμματα, που προτρέπουν να αποδοθεί στην ομορφότερη! Έγραφε, πάνω του : “τη καλλίστη”. Το φέρνει ο θεός Ερμής πάνω στην Ίδη, συνοδευόμενος από τρεις θεές την Ήρα, την Αθηνά και την Αφροδίτη! Είναι οι τρεις θεές που θέλουν τον τίτλο ομορφιάς, ο Ερμής είναι ο μαντατοφόρος του Δία, το μήλο είναι της Έριδας και ο Πάρις ο κριτής σ' αυτή την απονομή!
Είναι εξίσου γνωστό πως από την κυριαρχία στην Ασία και τα πλούτη της, που προσφέρει η Ήρα, από την πολεμική αρετή και την εξυπνάδα, δώρα της Αθηνάς, ο Πάρις προτιμά την ομορφότερη γυναίκα στον κόσμο, την Ελένη, που του τάζει η Αφροδίτη! Έτσι η Αφροδίτη παίρνει στα χέρια της το μήλο, φορά τη θαυματουργή της ζώνη, που την είχε βγάλει κατ' απαίτηση της Αθηνάς, για να είναι ίσος ο αγώνας- η ζώνη αυτή κάνει ακαταμάχητη όποια τη φορά- και αποχωρεί, να εκπληρώσει την αποστολή της, να τηρήσει την υπόσχεσή της, να φέρει την Ελένη στην αγκαλιά του Πάρι.
Από τότε αρχίζουν να μαζεύονται τα νέφη πάνω από τον ουρανό του έρωτα της Οινώνης και του Πάρη. Ο καιρός περνά και, όταν ωριμάζουν οι συνθήκες για το τάμα της Αφροδίτης, ο Πάρις αποπλέει για την Ελλάδα, να πάρει την Ελένη στην αγκαλιά του και δυο λαούς στο λαιμό του.
Η Οινώνη, η ερωτευμένη Νύμφη, που το όνομά της ήταν γραμμένο σ' όλες τις λεύκες και τις βελανιδιές της Ίδης, προβλέπει με τις μαντικές ικανότητες που διαθέτει το τέλος της αγάπης τους και γι' αυτό προσπαθεί να εμποδίσει τον Πάρι να ταξιδέψει στην Ελλάδα, αλλά αυτός δεν την ακούει..
Αυτή κατείχε τη μαντική και προειδοποιούσε τον Πάρι να μην κάνει πανιά για την Ελένη. Τον προειδοποίησε για τις επιπτώσεις της πράξης του και προσπάθησε να τον αποτρέψει. Επειδή δεν τον έπειθε, του είπε σε περίπτωση που τραυματισθεί να καταφύγει σε αυτήν· γιατί μόνο αυτή μπορούσε να τον θεραπεύσει.
Έτσι την εγκατέλειψε για την Ωραία Ελένη, οπότε η Οινώνη αποσύρθηκε στην ορεινή της κατοικία. Ο Κόρυθος, ο γιος που αποκτήσανε από τον έρωτά τους, ήταν περίφημος για την ομορφιά του, τόσο ώστε η μητέρα του μέσα στην απόγνωση της για τον έρωτά της για τον Πάρι,τον έστειλε να φλερτάρει την Ωραία Ελένη για να προκαλέσει τη ζήλια του Πάρι. Η Ελένη τον ερωτεύτηκε και τον κάλεσε στους θαλάμους της, εκεί τον βρήκε ο Πάρις στην αγκαλιά της, τον έπιασε και τον σκότωσε, μη αναγνωρίζοντας ότι ήταν ο γιος του. Υπάρχει όμως και η εκδοχή ότι ο Κόρυθος ήταν γιος του Πάρι με την Ελένη.
Προς το τέλος του Τρωικού Πολέμου, το τέλος του Πάρι έρχεται στη μονομαχία με τον Φιλοκτήτη, από τα τόξα του Ηρακλή. Το πρώτο βέλος του Φιλοκτήτη αστοχεί, όμως το δεύτερο τρυπά το αριστερό χέρι του Πάρη, το τρίτο τον τυφλώνει στο δεξί μάτι, ενώ το τέταρτο, στον αστράγαλο, επιφέρει θανάσιμο πλήγμα. Ο Μενέλαος προσπαθεί να του δώσει την χαριστική βολή, αλλά αυτός καταφέρνει να φύγει κουτσαίνοντας από το πεδίο της μάχης. Τότε η Ωραία Ελένη πήγε στο όρος Ίδη να ικετεύσει την Οινώνη να τον γιατρέψει, επειδή μόνη αυτή είχε το χάρισμα από τον θεό Απόλλωνα να θεραπεύει πληγές με τα βότανα της. Η Οινώνη αρνήθηκε και η Ελένη επέστρεψε στην Τροία, όπου ο Πάρις πέθανε την ίδια μέρα. Παρά την άρνησή της μέσα στον θυμό της, η Οινώνη αγαπούσε ακόμα τον Πάρι, κι έτσι όταν άκουσε για την κηδεία του έτρεξε στην Τροία και έπεσε μέσα στη νεκρική του πυρά.
Στην πιο εκτεταμένη αφήγηση του μύθου, στα «Μεθ' `Ομηρον» του Κόιντου του Σμυρναίου, ο ίδιος ο Πάρις πήγε στο βουνό για να παρακαλέσει την Οινώνη να τον γιατρέψει αυτή όμως, από μνησικακία, αρνήθηκε να τον θεραπεύσει. Μετά την άρνησή της πέθανε κατά την επιστροφή του στους πρόποδες του βουνού, ενώ η Οινώνη, μετανιωμένη, έφερε τα φάρμακα που θα τον θεράπευαν, τον βρήκε όμως νεκρό και κρεμάστηκε. (Απολλόδωρος 3.12).
Έτσι οι παραλλαγές του μύθου μας λένε πως από την οδύνη της πέφτει από τα τείχη, άλλοι λένε πως απαγχονίζεται και άλλοι πως καίγεται στην ίδια πυρά με τον Πάρη, τον μόνο που αγάπησε πραγματικά..ίσως η μόνη που τον αγάπησε πραγματικά.
Οινώνη και Πάρις θάφτηκαν μαζί στην τρωική Κεβρήνη. Ο Οβίδιος περιλαμβάνει ένα φανταστικό γράμμα της Οινώνης προς τον Πάρι στη συλλογή του Ηρωίδες.
Η έρευνα έγινε από την Γιώβη Βασιλική
Η Οινώνη υπήρξε σύμφωνα με τον μύθο ερωμένη του Απόλλωνα και πρώτη σύζυγος του Πάρι. Νέος ο Πάρις, ερωτεύθηκε την Οινώνη, η οποία είχε το χάρισμα της μαντικής και της γνώσης των ιαματικών βοτάνων, ιδιότητες που της έδωσε ο Απόλλωνας ως έπαθλο για την παρθενία της, ή κατά άλλη εκδοχή η θεά Ρέα.
Η Οινώνη είχε γίνει ερωμένη του Πάρι όταν ο τελευταίος έβοσκε βοοειδή στην περιοχή. Γοητευμένη από την ομορφιά του η νύμφη Οινώνη, με γνώσεις μαντικής και ιατρικής, τον ερωτεύεται και γίνεται μόνιμη σύντροφός του στη βοσκή και το κυνήγι. Εκείνος σκαλίζει το όνομά της πάνω στις λεύκες και τις βελανιδιές και οι δυο τους διασκεδάζουν, βάζοντας τους ταύρους του ν' αγωνίζονται μεταξύ τους. Στο τέλος κάθε αναμέτρησης ο νικητής ταύρος βρίσκεται με άνθη στα κέρατα και ο ηττημένος μ' άχυρα.
Από το μύθο της αγάπης των δυο νέων φαίνεται να είναι επηρεασμένος και ο Λόγγος (3ος αι.μ.χ), συγγραφέας του βουκολικού ειδυλλίου “Δάφνις και Χλόη”. Με την Οινώνη ο Πάρις απέκτησε ένα γιο, τον Κόρυθο, του οποίου το τέλος έρχεται λίγο αργότερα από το χέρι του ίδιου του πατέρα του, του Πάρι..
Η κρίση του Πάρι.Λεπτομέρεια από σαρκοφάγο.Από αριστερά προς τα δεξιά:Αθηνά, Ερμής, Αφροδίτη, Οινώνη, Πάρις, Έρωτας.1ος αι.μχ |
Οι δυο νέοι η Οινώνη και ο Πάρις είναι ευτυχισμένοι πάνω στην Ίδη, μέσα στη φύση, ανάμεσα στα ποίμνια του Πριάμου, όταν τη ζωή τους έρχεται να ταράξει ένα χρυσό μήλο, γραμμένο με ολόχρυσα γράμματα, που προτρέπουν να αποδοθεί στην ομορφότερη! Έγραφε, πάνω του : “τη καλλίστη”. Το φέρνει ο θεός Ερμής πάνω στην Ίδη, συνοδευόμενος από τρεις θεές την Ήρα, την Αθηνά και την Αφροδίτη! Είναι οι τρεις θεές που θέλουν τον τίτλο ομορφιάς, ο Ερμής είναι ο μαντατοφόρος του Δία, το μήλο είναι της Έριδας και ο Πάρις ο κριτής σ' αυτή την απονομή!
Είναι εξίσου γνωστό πως από την κυριαρχία στην Ασία και τα πλούτη της, που προσφέρει η Ήρα, από την πολεμική αρετή και την εξυπνάδα, δώρα της Αθηνάς, ο Πάρις προτιμά την ομορφότερη γυναίκα στον κόσμο, την Ελένη, που του τάζει η Αφροδίτη! Έτσι η Αφροδίτη παίρνει στα χέρια της το μήλο, φορά τη θαυματουργή της ζώνη, που την είχε βγάλει κατ' απαίτηση της Αθηνάς, για να είναι ίσος ο αγώνας- η ζώνη αυτή κάνει ακαταμάχητη όποια τη φορά- και αποχωρεί, να εκπληρώσει την αποστολή της, να τηρήσει την υπόσχεσή της, να φέρει την Ελένη στην αγκαλιά του Πάρι.
Από τότε αρχίζουν να μαζεύονται τα νέφη πάνω από τον ουρανό του έρωτα της Οινώνης και του Πάρη. Ο καιρός περνά και, όταν ωριμάζουν οι συνθήκες για το τάμα της Αφροδίτης, ο Πάρις αποπλέει για την Ελλάδα, να πάρει την Ελένη στην αγκαλιά του και δυο λαούς στο λαιμό του.
Η Οινώνη, η ερωτευμένη Νύμφη, που το όνομά της ήταν γραμμένο σ' όλες τις λεύκες και τις βελανιδιές της Ίδης, προβλέπει με τις μαντικές ικανότητες που διαθέτει το τέλος της αγάπης τους και γι' αυτό προσπαθεί να εμποδίσει τον Πάρι να ταξιδέψει στην Ελλάδα, αλλά αυτός δεν την ακούει..
Αυτή κατείχε τη μαντική και προειδοποιούσε τον Πάρι να μην κάνει πανιά για την Ελένη. Τον προειδοποίησε για τις επιπτώσεις της πράξης του και προσπάθησε να τον αποτρέψει. Επειδή δεν τον έπειθε, του είπε σε περίπτωση που τραυματισθεί να καταφύγει σε αυτήν· γιατί μόνο αυτή μπορούσε να τον θεραπεύσει.
Έτσι την εγκατέλειψε για την Ωραία Ελένη, οπότε η Οινώνη αποσύρθηκε στην ορεινή της κατοικία. Ο Κόρυθος, ο γιος που αποκτήσανε από τον έρωτά τους, ήταν περίφημος για την ομορφιά του, τόσο ώστε η μητέρα του μέσα στην απόγνωση της για τον έρωτά της για τον Πάρι,τον έστειλε να φλερτάρει την Ωραία Ελένη για να προκαλέσει τη ζήλια του Πάρι. Η Ελένη τον ερωτεύτηκε και τον κάλεσε στους θαλάμους της, εκεί τον βρήκε ο Πάρις στην αγκαλιά της, τον έπιασε και τον σκότωσε, μη αναγνωρίζοντας ότι ήταν ο γιος του. Υπάρχει όμως και η εκδοχή ότι ο Κόρυθος ήταν γιος του Πάρι με την Ελένη.
Προς το τέλος του Τρωικού Πολέμου, το τέλος του Πάρι έρχεται στη μονομαχία με τον Φιλοκτήτη, από τα τόξα του Ηρακλή. Το πρώτο βέλος του Φιλοκτήτη αστοχεί, όμως το δεύτερο τρυπά το αριστερό χέρι του Πάρη, το τρίτο τον τυφλώνει στο δεξί μάτι, ενώ το τέταρτο, στον αστράγαλο, επιφέρει θανάσιμο πλήγμα. Ο Μενέλαος προσπαθεί να του δώσει την χαριστική βολή, αλλά αυτός καταφέρνει να φύγει κουτσαίνοντας από το πεδίο της μάχης. Τότε η Ωραία Ελένη πήγε στο όρος Ίδη να ικετεύσει την Οινώνη να τον γιατρέψει, επειδή μόνη αυτή είχε το χάρισμα από τον θεό Απόλλωνα να θεραπεύει πληγές με τα βότανα της. Η Οινώνη αρνήθηκε και η Ελένη επέστρεψε στην Τροία, όπου ο Πάρις πέθανε την ίδια μέρα. Παρά την άρνησή της μέσα στον θυμό της, η Οινώνη αγαπούσε ακόμα τον Πάρι, κι έτσι όταν άκουσε για την κηδεία του έτρεξε στην Τροία και έπεσε μέσα στη νεκρική του πυρά.
Στην πιο εκτεταμένη αφήγηση του μύθου, στα «Μεθ' `Ομηρον» του Κόιντου του Σμυρναίου, ο ίδιος ο Πάρις πήγε στο βουνό για να παρακαλέσει την Οινώνη να τον γιατρέψει αυτή όμως, από μνησικακία, αρνήθηκε να τον θεραπεύσει. Μετά την άρνησή της πέθανε κατά την επιστροφή του στους πρόποδες του βουνού, ενώ η Οινώνη, μετανιωμένη, έφερε τα φάρμακα που θα τον θεράπευαν, τον βρήκε όμως νεκρό και κρεμάστηκε. (Απολλόδωρος 3.12).
Έτσι οι παραλλαγές του μύθου μας λένε πως από την οδύνη της πέφτει από τα τείχη, άλλοι λένε πως απαγχονίζεται και άλλοι πως καίγεται στην ίδια πυρά με τον Πάρη, τον μόνο που αγάπησε πραγματικά..ίσως η μόνη που τον αγάπησε πραγματικά.
Οινώνη και Πάρις θάφτηκαν μαζί στην τρωική Κεβρήνη. Ο Οβίδιος περιλαμβάνει ένα φανταστικό γράμμα της Οινώνης προς τον Πάρι στη συλλογή του Ηρωίδες.
Η έρευνα έγινε από την Γιώβη Βασιλική
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου