Τον ισχυρόν τοξότην τον φτερωτόν, πού φλογίζει με δύναμιν τους ανθρώπους,
τον ταχύν και ορμητικόν που παίζει με τους θεούς και με τους θνητούς ανθρώπους..
τον έξυπνον, τον εφευρετικόν, πού κρατεί τα κλειδιά των πάντων,
τα κλειδιά του επουράνιου αιθέρος, της θαλάσσης και της γης και όσα πνεύματα,
πού γεννούν εις τους ανθρώπους, τρέφει ή θεά παράγουσα χλωρούς καρπούς και όσα έχει ο ευρύς Τάρταρος και η θορυβώδης θάλασσα διότι μόνον εσύ κρατείς το πηδάλιον όλων αυτών.
Αλλά ώ μακάριε, με καθαρές διαθέσεις έλα μαζί με τους μύστες και απομάκρυνε από αυτούς τις φαύλες και παράδοξες ορμές.
Κικλήσκω μέγαν, ἁγνόν, ἐράσμιον, ἡδὺν Ἔρωτα, τοξαλκῆ, πτερόεντα, πυρίδρομον, εὔδρομον ὁρμῆι, συμπαίζοντα θεοῖς ἠδὲ θνητοῖς ἀνθρώποις, εὐπάλαμον, διφυῆ, πάντων κληῖδας ἔχοντα, αἰθέρος οὐρανίου, πόντου, χθονός, ἠδ᾽ ὅσα θνητοῖς πνεύματα παντογένεθλα θεὰ βόσκει χλοόκαρπος, ἠδ᾽ ὅσα Τάρταρος εὐρὺς ἔχει πόντος· θ᾽ ἁλίδουπος· μοῦνος γὰρ τούτων πάντων οἴηκα κρατύνεις. ἀλλά, μάκαρ, καθαραῖς γνώμαις μύσταισι συνέρχου, φαύλους δ᾽ ἐκτοπίους θ᾽ ὁρμὰς ἀπὸ τῶνδ᾽ ἀπόπεμπε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου