Γιατί δεν υπάρχει πόλεμος στον κόσμο των αθανάτων θεών

"Όταν έβαλε τάξη στο σύμπαν, ο Δίας φρόντισε να διώξει από το θεϊκό κόσμο τη νύχτα, το σκότος, την έριδα. Δημιούρ­γησε ένα βασίλειο, όπου οι θεοί ερίζουν μεταξύ τους αλλά η διαμάχη τους δεν μπορεί να οδηγήσει σε ανοιχτή σύγκρουση.

Έδιωξε τον πόλεμο από το χώρο των θεών και τον έστειλε στους ανθρώπους. Όλες οι κακές δυνάμεις που ο Δίας εξεδίωξε από τον κόσμο των Ολυμπίων θα αποτελέσουν την καθημε­ρινότητα της ανθρώπινης ύπαρξης. Ζήτησε από τον Ποσειδώνα να χτίσει ένα τριπλό χάλκινο τείχος που να φράζει την εί­σοδο του Τάρταρου, ώστε η Νύχτα και οι δυνάμεις του κακού να μην μπορούν να ανεβούν ως τον ουρανό. Υπάρχουν βεβαίως μέσα στον κόσμο, ο Δίας όμως έχει πάρει τα μέτρα του. 

Όταν ξεσπάει κάποια διαμάχη μεταξύ των θεών η οποία θα μπορούσε να πάρει άσχημη τροπή, προσκαλούνται αμέσως όλοι σε ένα μεγάλο φαγοπότι. Καλεσμένη είναι επίσης και η Στύγα, η οποία σπεύδει κουβαλώντας μια χρυσή υδρία με νερό από τον ποταμό του Άδη. 

Οι δύο θεϊκές δυνάμεις που τσακώνονται παίρνουν την υδρία, ρίχνουν νερό στο χώμα, κάνουν σπονδή, πίνουν λίγο νερό και ορκίζεται η καθεμία ότι δεν ευθύνεται αυτή για τη διαμάχη, ότι από την πλευρά της έχει δί­κιο. 

Η μία από τις δύο θεϊκές δυνάμεις, φυσικά, λέει ψέματα. 

Αυτή λοιπόν δεν προλαβαίνει καλά καλά να καταπιεί το θεϊκό νερό και πέφτει αναίσθητη, σε βαθύ λήθαργο. Περιπίπτει σε μια κατάσταση ανάλογη με εκείνη των ηττημένων θεών. Όπως ο Τυφώνας ή οι Τιτάνες, δεν ανασαίνει πια, δεν έχει σφρίγος ούτε ζωτικότητα. Δεν είναι νεκρή, αφού οι θεοί είναι αθάνα­τοι, έχει χάσει όμως όλα τα θεϊκά της χαρακτηριστικά, δεν μπορεί πια να κινηθεί, δεν μπορεί να ασκήσει την εξουσία της, είναι εκτός παιχνιδιού. Βρίσκεται εκτός κόσμου, φυλακισμένη σε ένα λήθαργο που την αποξενώνει από τη θεϊκή της υπόστα­ση. Παραμένει στην κατάσταση αυτή για πάρα πολύ καιρό, για έναν ενιαυτό, όπως τον ονομάζουν οι Έλληνες. 

Όταν συνέρχε­ται από το κώμα στο οποίο είχε πέσει, δεν έχει ακόμα δικαίω­μα να συμμετέχει στα συμπόσια ούτε δικαιούται νέκταρ και αμβροσία. 

Η θεϊκή αυτή δύναμη δεν είναι ούτε θνητή ούτε πραγματικά αθάνατη. 

Βρίσκεται σε μία κατάσταση παρόμοια με των Τιτάνων, των Γιγάντων και του Τυφώνα. Είναι αποκλει­σμένη. 

Με άλλα λόγια, στον πολύμορφο, πολυποίκιλο θεϊκό αυτόν κόσμο ο Δίας προέβλεψε τους κινδύνους μιας ενδεχόμενης σύ­γκρουσης. Προνοητικός καθώς είναι λοιπόν, δεν εγκαθίδρυσε μόνο μια πολιτική αλλά και μία οιονεί νομική τάξη πραγμά­των, ώστε όποτε ξεσπάει μια διαμάχη, να μην κινδυνεύει να κλονιστεί εκ θεμελίων ο κόσμος. 

Οι υπαίτιες θεότητες αποπέμπονται από τον Όλυμπο, έως ότου εκτίσουν την ποινή τους. 

Στη συνέχεια, ξυπνάνε από το λήθαργο τους, εξακολουθούν όμως να μη δικαιούνται νέκταρ και αμβροσία, πρέπει να κά­νουν υπομονή για ένα χρονικό διάστημα δεκαπλάσιο της ποι­νής τους. 

Έτσι έχουν τα πράγματα στους θεούς, όχι όμως και στους ανθρώπους".

To Σ υ μ π α ν, οι Θ ε ο ι, οι Α ν θ ρ ω π ο ι, Jean-Pierre Vernant.