Τι θα απαντήσουμε σε όλα αυτά;

Απέναντι όμως στην πατρίδα και στους νόμους φαντάζεσαι πως έχεις τέτοια δικαιώματα ώστε, αν εμείς θέλουμε να σε θανατώσουμε -γιατί νομίζουμε πως είναι δίκαιο- να προσπαθήσεις και συ από τ’ άλλο μέρος να καταστρέψεις εμάς τους Νόμους και την Πατρίδα, όσο φυσικά σου περνάει από το χέρι; Και κάνοντας αυτά θα ισχυριστείς πως κάνεις δίκαιες πράξεις, συ που αληθινά φροντίζεις για την αρετή; 

Αλήθεια, τόση είναι η σοφία σου, ώστε δεν έχεις καταλάβει ότι και από τη µητέρα και από τον πατέρα κι απ’ όλους τους άλλους προγόνους το πιο πολύτιμο, το πιο σεβαστό, το πιο ιερό, το ανώτερο αγαθό είναι η Πατρίδα, σύμφωνα µε την κρίση των θεών και των γνωστικών ανθρώπων; 

∆εν έχεις ακόμη καταλάβει πως έχουμε χρέος να σεβόμαστε και να υποτασσόμαστε και να καλοπιάνουμε, όταν οργίζεται, περισσότερο την Πατρίδα παρά τον πατέρα, και αν τυχόν δε βρίσκουμε σωστές τις εντολές της ή να προσπαθούμε να την πείθουμε ή να εκτελούμε όσα προστάζει; 

Ξεχνάς ακόμη πως πρέπει να υποφέρουμε χωρίς διαμαρτυρίες αν µας υποχρεώνει να πάθουμε κάτι, είτε προστάζει να µας δέρνουν είτε να µας ρίχνουν δεμένους στη φυλακή είτε να µας στέλνουν στον πόλεμο για να πληγωθούμε ή και να σκοτωθούμε; 

∆εν έχεις λοιπόν καταλάβει ότι οφείλουμε όλα αυτά να τα κάνουμε, και το δίκαιο έτσι είναι, και όχι να αποφεύγουμε τη στράτευση ούτε να οπισθοχωρούμε από δειλία την ώρα της μάχης ούτε να λιποτακτούμε, αλλά και στον πόλεμο και στο δικαστήριο και παντού έχουμε χρέος να εκτελούμε όσα προστάζει η Πολιτεία και η Πατρίδα, ή, αν έχουμε άλλη γνώμη, να την πείθουμε ποιο είναι πραγματικά το δίκαιο; 

Και ότι δεν είναι σύμφωνο µε το θείο νόμο να φέρνεται ο άνθρωπος µε βία ούτε στη µητέρα ούτε στον πατέρα κι απ’ αυτούς πολύ λιγότερο ακόμη στην Πατρίδα, δεν το έχεις καταλάβει; 

Τι θα απαντήσουμε σε όλα αυτά, Κρίτων; Ότι οι Νόμοι λένε την αλήθεια ή όχι;

Πλάτων, Κρίτων, 51 a-c. 

(Μετάφραση: από το σχολικό βιβλίο της Γ΄ Γυµνασίου, Ο.Ε.∆.Β., 1996)