Οστά και εργαλεία από Νεάντερταλ εντόπισε μια ομάδα Ελλήνων και ξένων ερευνητών στο σπήλαιο Καλαμάκια, στη δυτική ακτή της Μάνης. Η ανακάλυψη έρχεται να ενισχύσει την πεποίθηση των επιστημόνων για την ισχυρή παρουσία των Νεάντερταλ, συγγενών του ανθρώπου, στη Μάνη κατά την Ύστερη Πλειστόκαινο εποχή, καθώς στο γειτονικό σπήλαιο Λακωνίς έχει ήδη ανακαλυφθεί ένα δόντι από Νεάντερταλ...
Η έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό για θέματα ανθρώπινης εξέλιξης Journal of Human Evolution, έγινε με επικεφαλής την παλαιοανθρωπολόγο Κατερίνα Χαρβάτη του γερμανικού πανεπιστημίου «Έμπερχαρντ Καρλς» του Τίμπιγκεν, ενώ στην έρευνα συμμετείχαν ο Ανδρέας Ντάρλας και η Ελένη Ψαθή από τις Εφορείες Παλαιοανθρωπολογίας και Σπηλαιολογίας της Βόρειας και της Νότιας Ελλάδας αντίστοιχα, καθώς και άλλοι Γερμανοί και Αμερικανοί ερευνητές.
Το μεσο-παλαιολιθικό σπήλαιο Καλαμάκια, που φτάνει σε βάθος 20 μέτρων, ανασκάφηκε για πρώτη φορά την περίοδο 1993-2006 από μια διεπιστημονική ομάδα Ελλήνων και Γάλλων ερευνητών της Εφορείας Παλαιοανθρωπολογίας και Εθνικού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Παρισιού.
Τα ευρήματα (λίθινα εργαλεία, πλούσια πανίδα και ανθρώπινα οστά) στη συγκεκριμένη τοποθεσία χρονολογούνται προ 39.000 έως 100.000 ετών περίπου και βρίσκονται σε διάφορα γεωλογικά στρώματα, που αντιστοιχούν σε διαφορετικές εποχές.
Μεταξύ άλλων, ανακαλύφθηκαν δέκα δόντια κι ένα τμήμα κρανίου, που προέρχονται από τουλάχιστον οκτώ ενήλικα άτομα και παιδιά, που θεωρούνται Νεάντερταλ με βάση την μορφολογία των οστών, καθώς και με βάση τα ίχνη της τροφής πάνω σε αυτά, που παραπέμπουν σε διατροφή παρόμοια με εκείνη των Νεάντερταλ.
Οι ερευνητές εκτιμούν ότι στη Μάνη οι Νεάντερταλ και οι πρόγονοι του συγχρόνου ανθρώπου (Homo sapiens) είχαν την ευκαιρία να διασταυρώσουν τους δρόμους τους και πιθανώς να αλληλεπιδράσουν. Οι Νεάντερταλ έζησαν στη «γηραιά ήπειρο» έως πριν από 35.000 χρόνια τουλάχιστον (σε μερικά απομονωμένα μέρη, όπως η Ιβηρική χερσόνησος ίσως και έως πιο πρόσφατα).
«Η Ελλάδα βρίσκεται στην καρδιά μιας από τις τρεις Μεσογειακές χερσονήσους της Ευρώπης, που λειτούργησαν ως καταφύγια για ζωικά και φυτικά είδη, συμπεριλαμβανομένων των ανθρωπίνων πληθυσμών, στη διάρκεια της εποχής των παγετώνων, δηλαδή υπήρξαν περιοχές όπου τα είδη και οι πληθυσμοί κατάφεραν να επιβιώσουν στη διάρκεια των χειρότερων περιόδων επιδείνωσης του κλίματος», ανέφερε η Κατερίνα Χαρβάτη.
«Μέχρι πρόσφατα, πολύ λίγα πράγματα ήταν γνωστά για την απώτερη προϊστορία στην Ελλάδα, κυρίως επειδή η αρχαιολογική έρευνα στη χώρα έχει εστιαστεί στην κλασική και σε άλλες πιο πρόσφατες περιόδους», όπως επεσήμανε η Ελληνίδα παλαιοανθρωπολόγος.
Όπως έδειξε η έρευνα, ακόμα και στο απόγειο των παγετώνων, στο σπήλαιο Καλαμάκια στη Μάνη επικρατούσε ένα ήπιο κλίμα, που επέτρεπε τη διαβίωση πολλών ζώων (ελάφια, αγριόχοιροι, λαγοί, ελέφαντες, νυφίτσες, αλεπούδες, λύκοι, λεοπαρδάλεις, αρκούδες, γεράκια, οχιές, χελώνες, βάτραχοι κ.ά.). Τα εργαλεία που βρέθηκαν περιλαμβάνουν ξέστρα από πυρόλιθο, χαλαζία και κοχύλια, ενώ τα λίθινα εργαλεία έχουν σχήμα τυπικό των τεχνουργημάτων των Νεάντερταλ.
Τα 14 οστά που ανακαλύφθηκαν περιλαμβάνουν τμήματα ποδιών με ίχνη από δαγκώματα πάνω τους, ενώ τα δόντια, που μοιάζουν έντονα να προέρχονται από Νεάντερταλ, φέρουν πάνω τους σημάδια, τα οποία δείχνουν ότι οι παλαιολιθικοί εκείνοι κάτοικοι του σπηλαίου ήταν τόσο κρεατοφάγοι όσο και φυτοφάγοι.
Αρχαιολογία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου