"Αν και φαίνεται πως διαφέρουν, ο φ ό β ο ς και η ε λ π ί δ α είναι ενωμένα.
Όπως ακριβώς η ίδια αλυσίδα ενώνει και τον κατάδικο και το φύλακα, έτσι και αυτά μολονότι είναι ανόμοια, βαδίζουν μαζί: την ελπίδα ακολουθεί ο φόβος. Και δεν παραξενεύομαι που βαδίζουν έτσι: και τα δύο είναι στοιχεία μιας ψυχής μ ε τ έ ω ρ η ς, μιας ψυχής α ν ή σ υ χ η ς από την προσδοκία του μέλλοντος. Και των δύο η σπουδαιότερη αιτία είναι το ότι δεν προσαρμοζόμαστε στο π α ρ ό ν αλλά στέλνουμε τη σκέψη μας στο μακρινό μ έ λ λ ο ν."
(Σενέκας, Epist. ad Luc. 1,5,7-8)
Όπως ακριβώς η ίδια αλυσίδα ενώνει και τον κατάδικο και το φύλακα, έτσι και αυτά μολονότι είναι ανόμοια, βαδίζουν μαζί: την ελπίδα ακολουθεί ο φόβος. Και δεν παραξενεύομαι που βαδίζουν έτσι: και τα δύο είναι στοιχεία μιας ψυχής μ ε τ έ ω ρ η ς, μιας ψυχής α ν ή σ υ χ η ς από την προσδοκία του μέλλοντος. Και των δύο η σπουδαιότερη αιτία είναι το ότι δεν προσαρμοζόμαστε στο π α ρ ό ν αλλά στέλνουμε τη σκέψη μας στο μακρινό μ έ λ λ ο ν."
(Σενέκας, Epist. ad Luc. 1,5,7-8)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου