Χαιρήμων:Ο Οινέας και οι κόρες

 Ο Χαιρήμων, ένας από τους επιφανέστερους τραγικούς του τέταρτου αιώνα.Ο Αριστοτέλης, για να περιγράψει αυτή την ιδιομορφία, χρησιμοποιεί για τον Χαιρήμονα τον όρο ἀναγνωστικός και προσθέτει ότι το ύφος του είναι δουλεμένο όπως το ύφος ενός που γράφει πεζούς λόγους .Ο όρος ἀναγνωστικός σημαίνει ότι τα έργα του Χαιρήμονα προσφέρονταν και για ανάγνωση, όχι ότι προορίζονταν μόνο για ανάγνωση.
Το απόσπασμα που ακολουθεί είναι το εκτενέστερο και προέρχεται από την τραγωδία Οἰνεύς. Δεν γνωρίζουμε ποιο επεισόδιο από τον μύθο του Οινέα, του βασιλιά της Καλυδώνας, αποτελούσε την υπόθεση του έργου. Στους σωζόμενους στίχους ο επώνυμος ήρωας, ο Οινέας, διηγείται τι είδε, όταν μια νύχτα βρέθηκε μπροστά σε ομάδα νεαρών γυναικών που κοιμούνταν στο ύπαιθρο έπειτα από την εξουθένωση του χορού που προηγήθηκε....

"Η μια, ξαπλωμένη στο χώμα,
με το χιτώνα λυμένο στον ώμο,
άφηνε να φανεί το στήθος της στο χλομό φως του φεγγαριού.
Της άλλης ο χορός της ελευθέρωσε την αριστερή λαγόνα·
γυμνή φανέρωνε στα βλέμματα του αιθέρα ζωντανή ζωγραφιά..
και η λευκή χροιά του δέρματός της έλαμπε μέσα στα μάτια,
έργο της μαύρης σκιάς.
 
Άλλη εγύμνωνε τους ωραίους βραχίονες,
αγκαλιάζοντας τον τρυφερό λαιμό μιας άλλης.
Εκείνη, ανάμεσα στις πτυχές του σχισμένου χιτώνα,
άφηνε να φανεί ο μηρός
και γι᾽ αυτή τη γελαστή νιότη
χαραζόταν βαθιά ο έρωτας ο χωρίς ελπίδα.

Δαμασμένες από τον ύπνο έπεφταν πάνω σε άγριους βασιλικούς,
τσακίζοντας τα μαύρα πέταλα των μενεξέδων
και τον κρόκο, που αποτύπωνε πάνω στους πέπλους
εικόνα όμοια με του ήλιου·
και η θαλερή ματζουράνα που την έθρεψε η δροσιά
άπλωνε στο λιβάδι τα τρυφερά βλαστάρια της."

ΧΑΙΡΗΜΩΝ- Οἰνεύς (Απόσπασμα 14)