Πράξιλλα: Ύμνος στον Άδωνη

Η ακμή της Πράξιλλας από τη Σικυώνα τοποθετείται στα μέσα του πέμπτου αιώνα. Στα σωζόμενα αποσπάσματα μαρτυρείται ένας Ύμνος στον Άδωνη. Οι τρεις εύρυθμοι αυτοί εξαμετρικοί στίχοι είναι η απάντηση που έδωσε ο θνήσκων Άδωνης, όταν ρωτήθηκε για ποιο πράγμα από αυτά που άφηνε πίσω του λυπόταν πιο πολύ...

"Το ωραιότερο πράγμα που άφησα πίσω στη γη
είναι το φως του ήλιου,
ύστερα τα φωτεινά αστέρια και το πρόσωπο του φεγγαριού.
Α ναι, και τα ώριμα πεπόνια και τα μήλα και τα αχλάδια..."

"κάλλιστον μὲν ἐγὼ λείπω φάος ἠελίοιο,
δεύτερον ἄστρα φαεινὰ σεληναίης τε πρόσωπον
ἠδὲ καὶ ὡραίους σικύους καὶ μῆλα καὶ ὄγχνας·.."

Βιογραφία Πράξιλλα εδώ: http://mythiki-anazitisi.blogspot.gr/2013/12/blog-post_4354.html