συ που κυριαρχείς όπου κι αν πατήσεις,
συ που ξενυχτάς τα κορίτσια με τα τρυφερά μάγουλα,
που δρασκελάς πάν' από θάλασσες και τρυπώνεις στους κήπους...
κανείς δε γλυτώνει από εσένα, μήτε Θεός μήτε θνητός.
Όποιον αγγίξεις, τον παλαβώνεις.
Εσύ και δίκαιον άνθρωπο σπρώχνεις στην αδικία
εσύ και τώρα εσήκωσες τέτοια φιλονικία.
νικά πόθος και λαχταρα για τη γλυκομάτα νύφη,
κόντρα σ' όλους τους μεγάλους νόμους.
Σαν ατάραχος Θεός τους περγελάς, ω Αφροδίτη."
Μετάφραση
"Έρως ανίκατε μάχαν,
Έρως, ός εν κτήμασι πίπτεις,
ός εν μαλακαίς παρειαίς νεάνιδος εννυχεύεις,
φοιτάς δ' υπερπόντιος εν τ' αγρονόμοις αυλαίς·
καί σ' ούτ' αθανάτων φύξιμος ουδείς, ούθ' αμερίων σέ γ' ανθρώπων.
Ο δ' έχων μέμηνεν.
Σύ καί δικαίων αδίκους φρένας παρασπάς επί λώβα,
σύ καί τόδε νείκος ανδρών ξύναιμον έχεις ταράξας·
νικά δ' εναργής βλεφάρων ίμερος ευλέκτρου νύμφας,
τών μεγάλων πάρεδρος εν αρχαίς θεσμών.
'Αμαχος γάρ εμπαίζει Θεός, Αφροδίτα".
Σοφοκλέους, Αντιγόνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου